БЕАНДАЗА [бе.. + андаза) 1 рвш. Андазадан фойдаланмасдан; андазасиз. Кийимни беан-даза бичмоқ. Беандаза кийим.
2 сфт. кўчма с. т. Ўхшовсиз, беўхшов. Ё гапим беандазами? А. Қаҳҳор, Сароб.
3 сфт. кўчма с. т. Чекини, меъёрини билмайдиган, қуюшқондан ташқари бўлган; ҳаддан ошириб юборадиган. Йўқ, таажжуб-ланманг, чунки беандаза редактор бундан нарига ўтолмаса, нима қилсин. «Муштум». Ҳаттоки балғамим сендан тозадир, Сенинг ифлослигинг беандазадир! «Шарқ юлдузи».