БАҚО \а. Uj — абадийлик, мангулик; давомлилик] 1 эск. кт. Абадийлик, мангулик; чексиз ҳаёт, абадият. То муҳаббат умридек Умри бақо бўлсин қуёш. Э. Воҳидов. Истибдод ҳеч маҳал билмагай бақо. Ж. Жабборов.
Бақо ва фано флс. Ўрта асрлар Шарқ фал-сафасида чексизлик маъносидаги тушунча.
2 кўчма Нариги дунё, абадий уйқу олами. Жойингиз жаннатда бўлғай, Эй падар, нур боимон. Ршыат ашабсиз бақога, Унда нурсиз ломакон. Н. Аминов, Суварак. Ким ул шаҳ ўтди бу дорул-фанодин, Хабар келтиргали мулки бақодин. Саййид Қосимий, Садо-қатнома.
3 Бақо (эркаклар исми).