БАДНОМ \ф. — ёмон ном] Ёмон
иш билан ном чиқарган, ёмонотлиқ бўлган, ном и га доғтушган. Бадном одам. Бадном бўлмоқ. Бадном қшмоқ. ш -Ёмон одакыар-нинг сўзига қулоқ солиб, бундай ноҳақ гап-ларни гапирмагин! Қиз бола-я! Бадном бўлиб қолса, нима бўлади?! — деди Қудратжонга бувиси. Мирмуҳсин, Умид. Маорифмудирига арз қилсам, аллақачон мени бадном қилиб қўйган экан, гапимни инобатга олишмади. С. Аҳмад, Уфқ. Бўтани тезроқ бадном қилайлик десангиз, ҳозир чолга босиб-босиб ичирасиз. С. Аҳмад, Ҳукм.