"Буянныг ие" (Моңгуш Кенин-Лопсаң)

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

"Буянныг ие"


Төрээн черге ында-хаая чеде бергеш,
Төрелзинип кире дүжер бажыңым бар.
Төөгү шагның, суурда чоннуң улуу болур
Дөңгүр баштыг кырган иеэ дужа бээр мен.

Эки тура дайзынчының авазынга
Эрткен күзүн база чордум. Шайлап эрттим.
Ужук сыптааш, узун даңза соргулап каап,
Уруг чучаан белек кылдыр даарап орду.

Катап-катап номчуда бээр чагаа бижиин,
Каапкан дег, аптарадан ужулбады.
Оглумну дээш ыглай кааптар ажыг муңгаан
Орта дагы көргүспеди. Шириин болду.

«Оран делгем — улуг болгай. Бир-ле черде
Оглум чыдар. Билбес-тир мен. Ынчалза-даа
Оглум херээн салгап алыр чаштар барда,
Ондап-остааш чоор мен» — дээр авай чораан.