Page:Thesaurus Palaeohibernicus 2.djvu/123

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
77
Glosses on Priscian (St. Gall).

uerbium et sine cassualibus potest praeponi et postponi uerbis et cum cassu­alibus…Terentius in Adelphis:

P. 27b

post facere tamen1.

…si dicam ‘non bonus homo’ pro ‘malus,’ subaudio ‘est2.’

Praepositionis autem proprium separatim quidem per apposi­tionem3 casua­libus praeponi, ut ‘de rege’ .. con­iunctim uero per composi­tionem tam4 cum haben­tibus casus quam5 etiam cum non haben­tibus casus…

…‘uel Terentius uel Cicero6’… …praepositio casualibus separata7 prae­ponitur semper, con­iunctio uero omnibus potest dictio­nibus modo8 prae­posita modo post­posita coniungi.

Nomen9 est pars orationis, quae unicuique subiectorum corporum10 seu rerum11 communem uel propriam quali­tatem distri­buit12. Dicitur13 autem nomen14 uel a Graeco, quod est ‘νομα15’ et adiecta o ‘ὄνομα[1],’ dictum a16 tribuendo17 quod νέμειν[2]18 dicunt, uel, ut alii,

P. 28a

nomen quasi notamen, quod hoc notamus nomine unius­cuius­que sub­stantiae quali­tatem1. Et communem quidem corporum quali­tatem2 de­monstrat, ut ‘homo’…rerum3 communem, ut ‘disci­plina’…


P. 27b

1: .i. ardobrethir hiremṡamugud2: .i. aní as · est .i. biid est hífoetsecht3: .i. Tre­chomais­ṅdeis do inchosc óen­cheillae4: emith lasnahí5: emith   6: .i. is nectar de7: hi­comais­ṅdís   8: cach la céin9: .i. her­chóiliuth folaith10: .i. tiugdae ⁊ tanaide11: .i. neph­chorpdae12: .i. do­indnaich13: her­chóiliuth suin14: .i. tindnacul15: .i. ethem­lagas do­nadbat híc ondsun grecdu as· noma .i. nomen húad16: gerind17: .i. o­thind­nacul18: .i. gerind grecdae

P. 28a

1: .i. inne indḟebtadindḟolaid asbeir híc inne dilsedo­acald­maiche asbeir innadead quando dicit et communem quidem reliqua2: indinne issi as coitchenn folad duine huile[3] ··   3: indúlib ní hisonaib atá in dilsein­doacald­maiche


P. 27b

1. i.e. for an adverb in ante­position.   2. i.e. est, i.e. an est is under­stood.   3. i.e. by appo­sition, to signify a single con­ception.   4. as much with those (that have).   5. as.   6. i.e. it is one of the two.   7. in appo­sition.   9. i.e. defi­nition of (the) substance.   10. i.e. of gross and subtle.   11. i.e. of in­corporeal (things).   13. defi­nition of (the) word.   14. i.e. an imparting.   15. i.e. the etymology he sets forth here from the Greek word νόμα, i.e. nomen (comes) from it.   16. i.e. (it is) a gerund.   17. i.e. from imparting.   18. i.e. a Greek gerund.

P. 28a

1. i.e. the quality of the property or of the substance he declares here: the quality of propriety or appella­tivity he declares after­wards, quando dicit etc.   2. the quality is this, whereby every one has a common substance.   3. in elements, not in words, is the propriety or the appella­tivity.

  1. MS. ονωμα
  2. MS. νημειν
  3. perhaps a verb (asbeir?) has fallen out before as: ‘the quality, it is it which declares that all man is of common substance’; for as coitchenn folad might then be compared bammo brón, Ml. 86d6, and KZ. xxxv 399 sq.