Page:Progreso - 1a yaro.pdf/187

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
173
BIBLIOGRAFIO

Fine, The Brit. Esp. insertas la sequanta « sciigo » : « Antaŭnelonge Prof. O. Jespersen, ano de la Delegacia Komitato, faris en Kopenhago tre interesan paroladon pri la ideo de lingvo internacia kaj la laboroj de sia Komitato. Multaj Esperantistoj ĉeestis kaj aŭskultis kun plezuro la plej grandan parton de lia parolado ». Rimarkez quale habile ca « sciigo » esas redaktita : nula vorto pri reformi o pri nuva linguo; la lektanti ne informita certe kredos, ke Prof. Jespersen facis diskorso pri e por Esperanto primitiva. Nu, on povas saveskar la « tuta » verajo per la raporto di Dana Esperantisto, suprecitita. Vere, la lektanti di The British Esperantist esas bone informita! Sed sa redaktanti esas vere malprudenta : per tala « duon-veraji » on esperas erorigar la publiko; sed frue o tarde ol vidos, ke on trompis ol, ke on celis ad ol la verajo, ed ol deturnos su kun despito de tala « informisti ».

Roma Esperantisto, februaro, marto 1908. — En la no di marto, Prof. J. Meazzini serchas « kial Esperanto tiel malmulte progresis en Italujo ». Ni kredas indikir en antea recenso di la sama revuo (Progreso, p. 70) un ek la precipua kauzi di ca malgranda suceso : certe la vortaro di Esperanto, grandaparte romanala, ne prizentas ula malfacileso a l’ Italiani; li povas renkontrar malfacilesi nur en la gramatiko. Nia bonega samideano preske konfesas ico : on sempre predikas a la rekrutoti, ke la linguo esas tre facila, facilega; sed kande li komencis ol studyar, li trovas, ke ol ne esas tante facila, e balde abandonas la studyo pro tedo e decepto[1]. « Mi devas konfesi, ke Esp., kvankam tre multe simila al nia idiomo, ne estas ja tiom komprenebla, kiom oni pensas ». Tre juste, sed ni montris en nia Raporto, ke tiu komprenebleso dependas grandaparte de la partikuli, qua esas arbitriala ed artificala en EP., e naturala en ES. Nia italiana samideani questionez su, kad li e lia samlinguani ne komprenus plu bone sempre, nultempe, tante, quante, tale, quale,… kam ĉiam, neniam, tiom, kiom, tiel, kiel… Ni ne dubas pri la respondo!

Ni rimarkas, ke nia bonega samideano uzas plurfoye la vorto mento en la senco : D. Geist, E. mind, F. esprit, e c. Certe il savas, ke ca radiko signifikas, segun la Fundamento, D. Minze, E. mint, F. menthe…. Sed kredeble sa linguala sentimento rifuzas tre juste

  1. Utila vorto, qua mankas en nia vortaro, por tradukar F. déception. So Sentis (Urso; En montoj) propozis ed uzis decivo, sed la analogio kun acepto semblas postular la formo decepto.