Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/82

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Stürmer, w r. zaś 1789 przeszły we władanie rodziny książęcej brunświcko-oleśnickiej. Miasto uległo 1846 r. klęsce pożaru, który obrócił w perzynę kościół parafialny i wiele domostw. Odbudowało się potem bardzo porządnie, zwłaszcza też rynek i część wschodnia. R. 1865 D. z przedmieściem Hadaszyka liczył 2399 mk., wtem 184 ewang,, 280 izrael., reszta katolicy. R. 1756 miał 661 mk., a r. 1840 mk. 2262. Miasto posiada 205 posesyj i 3963 morg. gruntu. Prócz tego kilka małych stawów. Gleba przeważnie średnia, po części nawet zupełnie bezpłodna. Jest w D. browar, młyn, garbarnia, kilka kuźni, 7 cechów rzemieślniczych, szpital miejski. Parafia katolicka obejmuje przeszło 7000 dusz. Pleban miewa niemieckie kazania co miesiąc, polskie co tydzień. Prócz parafialnego kościoła jest też kościołek grzebalny ś. Walentego, z którego i ewangelicy korzystają. Ci ostatni mają tu filiał parafii Oleśno. Są w. D. trzy szkoły początkowe, dwie katolickie, jedna ewangelicka. Klucz dobrodzieński, którego zarząd rezyduje w zamku D., tuż pod miastem, obejmuje 24591 morg. rozl., z tego 6684 m. roli ornej, 820 m. łąk, 10 m. ogrodu, 17077 lasu i pastwisk. Dobra te dzielą się na trzy ekonomie: 1) Zamek D. z folwarkiem Blachów, Makowczyce, Marzatka. 2) Bziunków z folw. Rzędowice, St. i N. Warłów. 3) Głowczyce z folw. Rędziny i Gosławice. W pobliżu D. leży Ligota-Dobrodzień, 1560 morgów rozległ., szkoła, fryszerka. F. S.

Dobrygość, domin., pow. ostrzeszowski, należy do gminy Podzamcza, 1538 morg. rozl.; stac. poczt. i kol. żel. w Podzamczu (Wilhelmsbrück) o 6 kil. M. St.

Dobryjanowo, folw. pryw. nad rzeką Sierwiecz, pow. wilejski, gm. Sitce, w 3 okr. adm., o 78 w. od m. pow. Wilejki, 1 dm., 23 mk.

Dobrylas, wś, pow. kolneński, gm. Gawrychy, par. Nowógród, w odległości 19 wiorst od Kolna, 20 i pół od Łomży, na prawym brzegu Pisny, wś kurpiowska, otoczona od zachodu lasami. Obręb leśny Dobrylas należy do straży Gawrychy i zawiera 2034 morg.; w części lasu, zwanej Brzozówką, znajdują się torfiaste bagna około 17 morg. D. liczył 1827 r. 105 dm. i 568 mk., obecnie 983 mk. L. Krz.

Dobrylewo, niem. Gutenwerder, dom., pow. szubiński, nad rz. Gąsawką i jeziorem D., 2077 m. rozl.; 10 dm., 171 mk., 65 ew., 106 kat., 89 analf.; st. poczt. Żnin o 7 kil., st. kol. żel. Nakło (Nakel) o 30 kil. Nazwę folwarku D. zniemczono na Laurenzhof. M. St.

Dobryliszki, folw., pow. wileński, 2 okr. adm., mk. kat. 21, dm. 1 (1866).

Dobryłów, wś, pow. chełmski, gm. i par. Swierze. W 1827 roku było tu 11 domów i 66 mieszkańców.

Dobryłówka, przys. Szczurowic.

Dobryn, potok górski, prawy dopływ Czarnego Czeremoszu, wypływa w Beskidzie lesistym w obr. Żabiego, pow. kossowski, zpod głównego grzbietu, ciągnącego się tutaj ku północnemu zachodowi (Budyowska wielka, 1684 m. pom. wojsk). Płynie na północny wschód głębokim lesistym parowem, zamkniętym od połud. wschodu pasmem poprzecznem, wybiegającem z głównego grzbietu, z szczytami Czywczynem (1769 m. pom. wojsk.) i Czolakinem (1472 m.), a od północnego zachodu grzbietem górskim Dobrynem (1477 m. pom. wojsk). Długość biegu 8 kil. Br. G.

Dobryń, wś i folw., pow. bialski, gm. Dobryń, par. Malowa Góra. W 1827 r. D. liczył 61 dm. i 471 mk:; obecnie liczy 95 dm., 786 mk. i 4568 m. obszaru. Posiada cerkiew paraf. dla ludności rusińskiej i szkołę początkową, Dobra D. mają 1743 morg. obszaru i należą do hr. Baranowa. Gmina D. gr. z gm. Kobylany. ludn. 3095, rozl. 17187 m., s. gm. ok. I w Horbowie, urz. gm. we wsi Zalesie. W skł. gm. wchodzą: Dereczanka, Dobryń, Dobryńska-Wólka, Husinka, Horbów, Kijowiec, Kłoda, Koczukówka, Lachówka i Zalesie.

Dobryń, 1.) wś, pow. żytomierski, nad ruczajem wpadającym z lewego brzegu pod Bukami do Trościanicy, o 31 kil. od mka Czerniachowa odległa; składową część ziemi stanowi głównie gnejs i czerwony granit. Niedaleko leży Dobryńska huta, wś, pow. żytomierski, o 34 kil. od mka Czerniachowa odległa. Składową część gruntu stanowi przeważnie gnejs. 2.) D., wś, pow. ostrogski, par. Kuniów, na połud. m. Ostroga o w. 18, ma cerkiew drewnianą, szkółkę parafialną dla wiejskich dzieci. Jak świadczy dział ks. Ostrogskich Janusza i Aleksandra, ta wieś należała do tych książąt, dziś do dóbr Płużno. Ostatni ordynat Ostrogski ks. Janusz Sanguszko w 1753 wieś tę z innemi darował Koniecpolskiemu a od tego przeszło w dom ks. Jabłonowskich, w których ręku dotąd pozostaje. Gleba czarnoziem, 484 mieszk., 410 dzies. ziemi włościańskiej.

Dobryń, ob. Dobrzyń.

Dobrynia (z Kłopotnicą), wś, pow. jasielski, o 15 kil. na połudn. od Jasła, o 6 kil. na zachód od Osieka. Par. rz. kat. w Cieklinie. Dm. 78, mk. 465. Włościanie mają tu 536 m. roli ornej, 132 m. łąk i ogrodów, 172 morgi pastwisk.

Dobryniew, ob. Dobrzyniew.

Dobryniewo, wś we wsch. stronie powiatu mińskiego, przy drodze z Jezior do Stańkowa, w gm. stańkowskiej. Al. Jel.

Dobrynin (z Rudą, Kozłówkami i Dębrzyną), wś, pow. mielecki, 2346 m. rozl., 115 dm. i 723 mk.; par. łac. w Rzechowie, tartak wo-