ka, Kośnica, Kamionka, Raszków, Biełocz, Rybnica, Popenki, Michałówka. Stałe mosty na D. są w miastach: Sambor, Mikołajów, Martynów, Niżniów, Zaleszczyki, Mohylów, Bendery. Dopływy Dn. w gub. podolskiej są: Zbrucz, Żwaniec, Smotrycz, Muksza, Bagowica, Tarnawa, Studenica, Rudka, Uszyca, Tałowa, Daniłówka, Kalusik, Meterska, Żwan, Karajec, Ladawa, Serebrya, Niemija, Derła, Bronica, Murafa, Rusawa, Markówka, Oknica, Kamionka, Biełocz, Mołokisz, Rybnica, Jahorłyk. Źródła: „Encyklopedya Powszechna Orgelbranda“. 1861 T. VII. W. Pol „Zasługi Długosza pod względem geografii“. Rocznik tow. nauk. krak. 1852. XXII. (49–102). W. Pol „Rzut oka na północne stoki Karpat i przyległe im kraje“. Kraków. 1851 (46). W. Pol „Hydrografia“. Tom II Zbiorowego Wydania dzieł W. Pola. Kraków 1875 (293–303). L. Tatomir. „Geografia ogólna i statystyka ziem Polski.“ Kraków. 1868. L. Tatomir „Geografia fizyczna Polski.“ Lwów. 1863. Bauer Fr. „Remarques faites en voyage sur le Dniester jusqu'à Rozwadów.“ Leopol 1805. Stöger M. „O Dniestrze w Galicyi.“ w „Rozmaitościaeh lwowskich.“ 1834. nr. 12, 13. Kutschera T. „Ważność Dniestru dla Galicyi jako drogi wodnej.“ w „Rozprawach gal. tow. gospod.“ 1858. XXIII, 72–80. Józef Jaegermann. „O regulacyi Dniestru.“ W „Dźwigni.“ Lwów. 1880. Nr. 5, 6, 7, 8, 9, (nieskończone). Dr. Karol Benoni, „Ueber die Dniestrquellen und die Thalbildungen im oberen Dniestr-und Strwiążgebiete.“ w „Mittheilungen der K. K. geogr. Gesellschft in Wien.“ 1879. Dr. Karol Benoni. „O górnym obszarze Dniestru i Strwiąza pod względem morfologicznym“. w VII. „Sprawozdaniu dyrekcyi ck. wyższej szkoły realnej we Lwowie za rok szkolny 1880.“ „Podróż dlą doświadczenia spławu Dniestrowego w r. 1785 przez Waleryana hr. Dzieduszyckiego“ w „Przyjacielu ludu.“ Leszno. 1843, nra 9 i inne. „Pomyślna próba spławienia zboża Dniestrem z Galicyi do Odessy“ przez Artura Gołuchowskiogo w „Gazecie lwowskiej“, z r. 1842, nr. 78. „Ważność Dniestru dla handlu Galicyi z Rossyą południową“ w „Gaz. lwow.“ z r. 1842, nr. 117. „Der wichtigste Kanal in Europa die eine Vereinigung des Schwarzen Meeres mit der Ost-und Nordsee vermittelst der Weichsel und des Dniesters, erneuert vorgeschlagen von Braumüller, Berlin, 1875. „O kanale Surowcowa wykopanym naprzeciw włości Majaki, od Dniestru, aż do rzeczki „Tarańczuk“ i „O działaniach komisyi rossyjskiej w celu uregulowania Dniestru od Galicyi aż do limanu“ w „Gazecie lwow.“ z r. 1840 mr. 71 i 94 i z r. 1841 nr. 38. „Uwagi Antoniego Mysłowskiego nad handlem zbożowym z Galicyi do Odessy i nad zaprowadzeniem żeglug parowej na Dniestrze“ Lwów, 1844. Czerwiński Ignacy Lubicz „Zadniestrska okolica między Stryjem i Łomnicą“. we Lwowie 1811 r. Afanasjewa-Czużbińskiego „Pojezdka w jużnuju Rossiju“. Petersb. 1863
Dniestrzańska kolej źelazna. Tak się zowie linia drogi żelaznej ze Stryja do Chyrowa, na Sambor i Drohobycz. Linia ta łączy się w Chyrowie z węgiersko–galicyjską a w Stryju z koleją Albrechta. Ma ona też jednę osobną gałąź z Drohobycza do Borysławia. Inaczej zowie się też Naddniestrzańską c. k. uprzywilejowaną. Stacye: Stryj, Gaje wyżne, Drohobycz, Dobrowlany, Dublany, Sambor, Nadyby, Fulsztyn, Chyrów. Długość 15 mil.
Dniestrzyk, przys. Mostów.
Dniestrzyk dubowy, wieś, pow. Turka, o 8 kilometrów na południe od Dniestrzyka hołowieckiego o 21 kil. od Turki, leży nad rzeką Dniestrzyk, która na gruntach tej wsi tuż niedaleko osady w stronie południowej ma swe źródło, i zaraz w początku swego biegu zabiera wody kilka mniejszych i większych potoczków. Przestrzeń pos. więk.: lasu 218; pos. mn.: roli ornej 1019, łąk i ogr. 80, pastw. 48, lasu 55 m. Ludności gr. kat. 417, akat. 57, izr. 32: razem 506. Gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu żukotyńskiego. Właściciel więk. pos. rząd austryacki. B. R.
Dniestrzyk dubowy, potok górski, mylnie uważany za górny bieg Dniestru. Wypływa w obr. gm. tejże nazwy, w pow. Turka, z pod szczytu Wysokiego Wierchu (700 m.), na północno-wschodnim stoku głównego działu europejskiego, z licznych źródeł zaskórnych, wzmocniony licznymi małymi dopływami; płynie na północny wschód przez wsi Dniestrzyk dubowy wąskim a głębokim jarem. Łączy się w obrębie Zukotyna z Dniestrem, płynącym od Wołczego. Długość biegu 4 i pół kil. Nad źródłem stał niegdyś dąb, a stąd powstała nazwa potoku i wioski. Br. G.
Dniestrzyk hołowiecki (z Posiczem), wieś, pow. Turka, leży w głębokich górach karpackich, nad rzeką Dniestrem, o półtory mili na wschod. półn. od źródeł Dniestrzyka, o 23 kil. na północny zachód od Turki, a o 3.8 kilom. od Łomny; niezliczone ilość potoków wpada tu do Dniestru, który sam jest w tem miejscu nieznaczną rzeczką; wieś ta wzniesioną jest nad powierzchnię morza o 423.6°. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 21, łąk i ogr. 5, pastw. 4; pos. mniej.: roli ornej 792, łąk i ogr. 92, pastwisk 628 m. Ludności rz. kat. 8, gr. kat. 564, izrael. 12: razem 584. Gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu żukotyńskiego. Należy do dóbr rządowych. B. R.
Dnika, jez. w pow. horodeckim.
Dob, Dobek, Dobiesz, skrócone formy imienia
