Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/317

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Einhof (niem.), dawniej Wachów, folw. dóbr Świętoszowice, pow. toszecko-gliwicki.

Einoede (niem.), ob. Pustki.

Einsiedel (niem.), kol., pow. lwowski, 23 kil. na płd. zach. ode Lwowa, 324 m. npm. Dm. 27, mk. 242 (126 m., 116 k.). Szkoła ewangelicka. Kasa pożyczkowa gm. z kapitałem 100 zł. Osiedli tu z czasów Józefa II menonici należą do filii ewang. Falkenstein. Por. Serdyca.

Einsiedel (niem.), wś i paraf. kat. na Szląsku Austr., dekanat cukmantelski. W parafii ludność katol. 3080, ewang. 42, żydów 12. We wsi szkoła ludowa i szpital sióstr miłosierdzia ś. Wincentego a Paulo.

Einsiedel (niem.), ob. Vrbno.

Einsiedel (niem.), węg. Remete, ob. Mniszek (Śpiż).

Einsingen (niem.), ob. Ainsingen. Jest tu filiał parafii ewang. Reichau. Por. Dziewięcierz.

Eintrachtgrube i Eintrachthütte (niem.), kopal. węgla i huta żel. w pow. bytomskim, par. Bytom.

Eisbakowa, ob. Althof i Ejsbakowa.

Eisdorf (niem.), węg. Zsàkocz, ob. Żakowce (Spiż).

Eisdorf (niem.), pow. namysłowski, ob. Kędzierzyn.

Eisenau (niem.), inaczej Prisaca, przysiołek Wamy, pow. Kimpolung, przy drodze z Humory do Kimpolungu. Ma pomnik wznies. 1716 przez ks. Mołd. Michała Rakowicę na pamiątkę zwycięstwa nad Węgrami; 10 pieców fryszerskich. Jest tu filiał parafii ewang. Jakobeny. F. S.

Eisenbach (niem.), rzeczka na Śpiżu, powyżej Wondrysla, wpada do Hnilca.

Eisenberg (niem.), wś i młyn, pow. swiętosiekierski, ze stacyą pocztową, 1026 mk.

Eisengiesserei (niem.), ob. Gliwicka huta.

Eisenhammer (niem.), folw. dóbr Gross Buschhof, pow. zelburski w Kurlandyi, par. Zelburg.

Eisenhammer (niem.), ob. Zielony most.

Eisenhammer (niem.), 1.) wś, pow. olesiński, par. Olesno, o 10 kil. od Olesna, obejmuje z przysiołkami Kostorz, Bór i Neuhaeuser 241 m. rozl., 14 osad. 2.) E., ob. Kuźnica borecka. F. S.

Eisernes Tor (niem.), ob. Żelazne wrota (Tatry).

Eiserode (niem.), ob. Nienarowy.

Eisersdorf (niem.), wś, nad Białą landecką pow. kładzki na Szląsku, przędzalnie bawełny.

Eisseln (niem.), kilka wsi i tejże nazwy wzgórze nad Memlem w pow. kłajpedzkim.

Eista, rzeka w pow. wyłkowyskim, bierze początek pod wsią Ejściszki w gm. Wojtkobole, o 7 w. na wschód od Wiżajn, śród błót i lasów. Płynie ku północy równolegle z rzeką Rawsią. Poza Bartnikami przybiera kierunek zachodni i po za Pogiernówkiem wpada do Szyrwinty z prawego brzegu, ubiegłszy około 8 wiorst. Przyjmuje dwa strumienie z pod Wart i Oszkoból. Na mapie woj. topogr. (XIV, 2) nazwana mylnie Detomiszki od wsi t. n.

Eisthaler Spitze (niem.), ob. Lodowy (Tatry).

Eitrich (niem.), ob. Jitk (łuż.).

Ejbucie, wś, pow. szawelski, gm. okmiańska; uwłaszczono tu 4 osadników na 222 dz. ziemi 3-go gat. Niegdyś własność starościńska. J. Godl.

Ejciańcy, wś gminy butrymańskiej, pow. trocki, 4 okr. adm., 53 w. od Trok, 16 dom., 209 mk., z tego 210 katol., 9 żydów. (1866).

Ejciuny, wś, pow. władysławowski, gm. Światoszyn, par. Poniemoń. W 1827 r. było tu 11 dm., 68 mk.; obecnie liczy 6 dm., 68 mk., odl. od Maryampola 41 w. Br. Ch.

Ejciuny, wś rządowa, pow. wileński, 2 okr. polic., mk. kat. 50, dm. 5 (1866), od Wilna 36 w.

Ejcze, wś, pow. rossieński, par. Taurogi; st. poczt. na trakcie z Rossien do Taurog, między Jurborgiem a Taurogami, o 19 i pół w. od tych ostatnich. F. S.

Ejdecie, zaśc. włośc, nad jez. Growżys, powiat wileński, 3 okr. polic., mk. kat. 108, dm. 10 (1866), od Wilna 82 w.

Ejdkuny, ob. Ejtkuny.

Ejdukiszki, wś, pow. rossieński, par. erżwiłecka.

Ejdymty, wś, pow. rossieński, par. Botoki.

Ejdziaty, wś i dwór, pow. rossieński, par. Kołtyniany. Dwór należał 1862 r. do Bitowta.

Ejdziuliszki lub Endziuliszki wś pow. władysławowski, gm. Tomasz-buda, par. Wysoka ruda. W 1827 r. było tu 4 dm., 54 mk.; obecnie liczy 6 dm., 49 mk.

Ejgieniszki, wieś włośc., pow. trocki, 2 okr. adm., 47 w. od Trok, 7 dm., 88 mk., z tego 14 prawosł., 67 kat., 7 żydów (1866.).

Ejgergoła, Ergiergoła, wś szlach., pow. kowieński, okr. adm. janowski, par. kormiałowska, o 12 w. od Kowna, ma 10 dm. Na gruntach tej wsi źródła rzeczki Gini. J. D.

Ejginy lub Ejgiszki, wś, pow. władysławowski, gm. Swiatoszyn, par. Iłgowo. W 1827 r. było tu 3 dm. i 34 mk.; obecnie liczy 4 dm., 31 mk.

Ejgirdy wielkie i E.-małe, dwie okolice szlacheckie, pow. oszmiański, 3 okr. adm., od Oszmiany o w. 45, od Dziewieniszek 28, w każdej po 4 dm. i po 22 mieszk wyzn. katol. (1866).

Ejgirdzie, wś w pow. telszewskim, nad rz.