Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/274

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

szkoła Lisnowo (Elizenau). D. zdawna należały do dóbr stołowych biskupów chełmińskich. R. 1657 biskup Leszczyński zapisał je nowozałożonemu duchownemu seminaryum kleryków w Chełmnie. W r. 1676 biskup Małachowski oddał je w zarząd oo. misyonarzom, których do Chełmna sprowadził i seminaryum duchowne im powierzył. Odtąd jeden z pomiędzy tych ojców stale przemieszkiwał w D., żeby prowadzić gospodarstwo. Także i nauki religii udzielał dzieciom i dorosłym na t. z. misyach, które stosownie do reguły zakonnej wedle potrzeby i życzenia odprawiał. Dla lepszej tak swojej jako i wiernych wygody duchownej urządził sobie we wsi kaplicę osobną, i to najprzód ze starego jakiegoś domu. Później oo. misyonarze nawet dość okazałą kaplicę nową wystawili w pobliżu gospodarskich zabudowań. R. 1695 biskup-sufragan chełmiński Skotnicki uroczyście ją poświęcił i dał zarazem indult odprawiania w niej mszy św. na zawsze. R. 1741 spaliła się ta kaplica wraz z pobliskiemi zabudowaniami. Oo. misyonarze jednak na nowo ją wznieśli i używali aż do końca prawie przeszłego wieku, kiedy ta wś została przez rząd pruski zabrana. Obszatu ziemi zajmują D. 1908 mr., bud. 24, dm. mieszk. 12, katol. 124, ewang. 40. 2.) D., niem. Dzimianen, Dziemioni, folw. i wś wydana w wieczystą dzierżawę przywilejem z Kwidzyna d. 3 maja 1774 r., pow. kościerski. Obejmuje 8 pos. włośc. i 9 ogrodników, obszaru 2168 mr. Ma szkolę katol. w miejscu, hutę szkła i karczmę. Katol. 210, ewang. 61, par. Lipusz, poczta Kalisz. Odl. od Kościerzyny 3 mile. Domów mieszk. jest we wsi 25. Kś. F.

Dziemidki, wś pryw., pow. wilejski, 2 okr. adm., o 47 w. od m. Wilejki, przy drodze pocztowej budsławskiej, 25 dm., 416 mk., włas. włościan (1866).

Dziemidowo 1.), zaśc. pryw., pow. dziśnieński o 88 w. od Dzisny, 2 okr. adm., 2 dm., 14 mk. rz. kat. (1866). 2.) D., ob. Dziemieszki.

Dziemidzienki 1.), wś pryw., pow. dziśnieński, o 27 w. od Dzisny, 1 okr. adm., 6 dm., 37 mk. 2.) D., zaśc. pryw., pow. wilejski, gm. Porpliszcze, 3 okr. adm., o 78 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej z Dokszyc do Dzisny, 2 dm., 13 mk. (1866).

Dziemielewo 1.), zaśc., pow. wilejski, 1 okr. adm., o 23 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej z Wilna do Mińska, 1 dm., 7 mk. prawosł., własność Chądzyńskiego (1866). 2.) D., zaśc., pow. wilejski, 1 okr. adm., o 24 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej z Wilna do Mińska, dm. 1, mieszk. 6 katol., własność Krupskiego (1866).

Dziemiesze, wś, pow. wilejski, gm. łuczajska, 3 okr. adm., o 81 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej idącej od granicy pow. dziśnieńskiego do gran. pow. święciańskiego, 18 dm., 263 mk. (1866).

Dziemieszki lub Dziemidowo, wś prywat., pow. dziśnieński, gm. mikołajewska, 3 okr. adm., o 9 w. od Dzisny, przy drodze wojennej drujskiej, 6 dm., 34 mk. (1866).

Dziemięrzyce, wś i folw. nad rz. Gcieklec, pow. miechowski, gm. i par. Racławice. Leży o 20 w. na płd.-zach. od Miechowa. W 1827 r. było tu 19 dm., 125 mk., obecnie liczy 23 osad, 26 dm. i 213 mk. Długosz zwie ją „Zdzimięrzyce“ (II, 79). D. należały w ostatnich czasach do dóbr Racławice. Rozl. folw. wynosi m. 415, a mianowicie: grunta orne i ogr. m. 285, łąk m. 19, past. m. 3, lasu m. 95, nieużytki i place m. 13; bud. mur. 3, drew. 13, pokłady gipsu. Wś D. osad 25, gruntu m. 102.

Dziemioni (niem.), ob. Dziemiany.

Dziemiszki, ob. Dziemieszki.

Dziemitrowo lub Dmitrowo, jez. w pow. sejneńskim, na lewo od drogi bitej z Sejn do Krasnopola. Brzegi ma wysokie, niedostępne; wznoszą się one od wschodu na 113 sążni nad poziom morza. Obszar jeziora wynosi 90 mr., głębokość dochodzi do 68 stóp. Łączy się z jeziorem Sumowo. Na brzegach jeziora D. leżą wsie: Żłobin, Łopuchowo i Orzechowo.

Dzienc..., ob. Dzięc...

Dziengel (niem.), ob. Dzięgiel.

Dziengellen (niem.), ob. Dzięgiele.

Dzienigal, po łotew. Dzienigoły, wś w pow. lucyńskim, par. rundańskiej, włas. Waldenów, niegdyś Finkenaugenów.

Dzienikecy, Dźenikecy, niem. Denkwitz, wś na saskich Łużycach, w pow. budyszyńskim.

Dzienisowo, folw. pryw., pow. wilejski, 2 okr. adm., o 49 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej januszewskiej, 1 dm., 8 mk. (1866).

Dzienisowszczyzna, folw. należący do rz. katol. kościoła, pow. dziśnieński, nad rzeczką Miadziołką, 2 okr. adm., o 104 w. od Dzisny, przy drodze pocztowej z Nowej-Szarkowszczyzny do Postaw; 1 dm., 4 mk. rz. katol. (1866).

Dziennice, niem. Dziennitz, domin., pow. inowrocławski, 1200 mr. rozl., 4 dm., 79 mk., 13 ew., 66 kat., 36 analf. St. poczt. i kolei żel. Inowrocław o 7 kil. Niegdyś włas. gen. Kołaczkowskiego. M. St.

Dzientłowo, folw. pryw., pow. wilejski, 2 okr. adm., o 53 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej januszewskiej, dm. 1, mk. 8 (1866).

Dziepiski, wś, pow. wilejski, 1 okr adm., o 50 w. od Wilejki, przy drodze pocztowej z Ilii do Radoszkowicz, 15 dm., 95 mk., włas. włośc. (1866).

Dziepułć, wś, pow. noworadomski, gm. i par. Dmenin. Jest tu fabryka stolarska z maszyną parową o sile 16 koni; własn. spółki obywatelskiej (1867 r. założona). W 1827 r. było tu 27 dm. i 148 mk. Dobra D. składają