Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/256

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

1574 przez Samuela Zborowskiego, na koronacyi Henryka, wdowa, Katarzyna Maciejowska dokończyła budowę kościoła w D. r. 1604. Ta pani wykupiła od schyzmatyków cerkwie w Izdebkach, w Łubnej, zakładając tamże kościoły, jako i w Hyżnem, Nozdrcu, w Bachórzcu, a w Pawłakowie unicki. W skutek działu zawartego w r. 1614 między braćmi Wapowskiemi, wnukami Andrzeja, Mikołajem i Karolem, sprzedaje Mikołaj Bachórzec Jerzemu Kazimierzowi Krasickiemu, podkom. sanoc., a Karol sprzedał Dynów Marcinowi Konstantemu Krasickiemu, tudzież Hartę, Lipnik, Wesołę, Łubnę, Kazimirówkę. Syn Marcina był Konstanty, kaszt. przem. Jerzy stol. przem., umierając bezpotomnie 1687 r., darował te dobra swej żonie Teofili z Czartoryskich, podkom. krakowskiej, a gdy ta później wyszła za Grzegorza Ogińskiego hetm. w. lit., dostał się po jej zgonie Dynów córce jej z Ogińskich Pacowej, a od tej znów jej córce z Paców Piotrowej Ożarowskiej, w których imieniu jako pełnomocnik sprzedał Adam Poniński podskar. Dynów Trzecieskiemu r. 1781. Dziś jest posiadaczem Zbigniew Strzemię Trzecieski. Kościół łac. spłonął w czasach wojen ze Szwedami i Rakoczym, lecz 1663 r. został zrestaurowany i przez Stanisława Sarnowskiego biskupa przemyskiego był poświęcony. W Dynowie był oprócz tego kościół przytułku dla biednych, pod wezw. Zwiastowania N. M. P. a także kościół św. Krzyża, obok drogi do Dubiecka. Do paraf. należy 5 wsi: Bartkówka, Igioza, Ulenica, Lipnik i Chodorówka. Razem w paraf. katol. 3933, żydów 1206. W D. jest też posterunek żandarmeryi, szkoła etat. czteroklasowa. Domów 384. Własność większa obejmuje roli or. 605, łąk i ogr. 114, past. 75, lasu 12 mr.; własn. mniej. roli orn. 1355, łąk i ogr. 112, past. 257, lasu 6 mr. Dom ubogich, założony od czasów niepamiętnych, ma 1836 zł. majątku zakładowego. Jest tu browar wielki fabryczny, rafinerya nafty i fabryka stearyny. Z D. idzie droga państwowa na płd. do Dydni, na wsch. ponad Sanem do Dubiecka i na zach. do Domaradza. Jarmarki roczne odbywają się: na towary, bydło i ziemiopłody 3 lutego, 19 marca, 2 maja, 9 września, 25 listopada i 6 grudnia, a każdego poniedziałku targi na ziemiopłody. Hr. Kr.

Dyonizów, wś, pow. sieradzki, gm. i par. Zduńska wola. Rozl. morg 180, w posiadaniu częściowych właścicieli, ludności katolików 51, ewang. 10. Cegielnia z produkcyą roczną do 8000 rs. Główne dobra Janiszewice, z których wieś ta powstała. Ż.

Dypułtycze albo Depułtycze (ob.) królewskie, dobra, należą do rządu. Podług opisu z r. 1838 rozl. wykazana 524 mr.

Dyrbok, potok, wypływa z kilku żródlisk leśnych z lasu Kiczery, w obr. gm. Bezmichowy górnej w pow. Lisko. Płynie zrazu na zachód przez wś Bezmichową górną i dolną, a przybrawszy na granicy tej ostatniej z gm. Liską z lew. brz. potok Glinny, zwraca się na północ Posady na łąkach zwanych „Na stawisku“ i we wsi Łukawicy uchodzi do Sanu z praw. brzegu. Długość biegu 9 kil. Br. G.

Dyrdusie, niem. Dyrdusch, Dirdusch, folw. i owczarnia, pow. olesiński, należy do dóbr Łomnica. F. S.

Dyrdy, wś i folw., pow. warszawski, gm. Falenty, par. Nadarzyn. W 1827 r. liczono tu 5 dm. i 46 mk. Od Warszawy w. 15, od drogi bitej i Sękocina w. 2, od Pruszkowa w. 7, od rzeki Wisły w. 18. Rozl. wynosi mr. 280 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 91, łąk m. 34, pastwisk m. 9, lasu m. 139, nieużytki i place m. 6, płodozmian 9-polowy. Bud. drew. 6. Wieś D. osad 4, gruntu m. 12. Br. Ch.

Dyrdy, Dyrden (niem.), kol. pow. lubliniecki, należy do Zielonej.

Dyrdyszki 1), wś, pow. rossieński, par. gawrańska. 2.) D., wś, pow. rossieński, par. Szydłów.

Dyrgańce, dwór, pow. rossieński, par. Skawdwile.

Dyrgiały, wś, pow. rossieński, par. Kołtyniany.

Dyrgołany albo Lutanie, wś, pow. trocki, 2 okr. adm., na wzgórzu nad rz. Strawą, o 2 w. od Strawienik i 6 w. od st. dr. żel. Żośle, dawniej własnośc ks. Ogińskiego, dziś rządowa. R. 1866 miała 14 dm., 233 mk. Młyn wodny i folusz.

Dyrka, os., pow. będziński, gm. Gzichów, par. Będzin.

Dyrka, rz., ob. Bystrzyca.

Dyrksze, wś, pow. rossieński, par. Lale.

Dyrłów, m. w pow. sławińskim na Pomorzu.

Dyrmany, wś włośc. nad rz. Kiejmianą, pow. wileński, 2 okr. adm., mk. kat. 85, dm. 8 (1866).

Dyrmejki, dobra i wś, pow. szawelski, gm. i par. Tryszki, nad rz. Żeberą, o 57 w. od Szawel. Dobra, 26 włók ziemi, należały do Sawickich. Sobiesław Sawicki sprzedał je od lat kilku Laskowskiemu. Wś ma 200 dzies. ziemi uwłaszczonej na 15 mk. J. Godl.

Dyrmejty, wś włośc., pow. wileński, 3 okr. adm., mk. kat. 46, dm. 5 (1866), od Wilna 48 wiorst.

Dyrniszki, zaśc. rządowy, pow. święciański, 2 okr. adm., mk. 20, dm. 3 (1866).

Dyrskie Pole albo Zawada, niem. Dyhrnfeld, wś, pow. sycowski, par. kat. Drołtowice. F. S.

Dyrślowice, niem. Dirschelwitz, r. 1321 Dirislawicz, 1531 Dzierzysławice, wś, pow. prądnicki, par. Leśnik, o pół mili na płd. zachód od