Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/124

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

W Czarnej rz., która przechodzi przez las gęsty, hoduje się kilka rodzin bobrów. Wioska ta należy do klucza krzewińskiego, niegdyś ks. Jabłonowskich, później hrabiny Zubow, a obecnie izraelity Hermana. Z. Róż.

Dorohoszów, ob. Dorożów.

Dorohów, wś, pow. stanisławowski, leży nad rzeką Siwką, o 4 kil. na płd. od Dniestru oddalona, o 4 kil. na płn. od Wojniłowa, o 18 kil. na zachód od Halicza, o 28 kil. na północ od Stanisławowa, w urodzajnej, choć trochę wilgotnej dolinie Siwki, w łagodnym klimacie, w pięknej, górami, lasami i rzekami urozmaiconej okolicy. Przestrzeń: pos. więk. roli orn. 387, łąk i ogr. 125, pastw. 10, lasu 1019; pos. mniej. roli ornej 779, łąk i ogr. 237, past. 23, łasu 1 morg. austr. Ludność: rz. katol. 116, gr. kat. 589, izrael. 48; razem 753. Należy do rzym. katol par. w Wojniłowie; gr. kat. par. w Kołodziejowie. W tej wsi jest szkoła niezreorganizowana o 1 nauczycielu. Właściciel więk. pos. Jan Zabielski. B. R.

Dorohowica, folw. z awulsem Rżawica i zaśc. Zosin, nad rzeczką Wynią, dopływem Łoszy, w 3 okr. adm. pow. słuckiego. Odległa od Słucka mil 7, od Kopyla 10 wiorst, od Nieświeża mil 3. Włók 50. W pobliżu dworu, w lesie, uroczysko Zameczek, dobrze zachowane szańce i okopy; żadne miejscowe podanie nie wyjaśnia ich pochodzenia. Własność Michaliny Mańkowskiej. H. R.

Dorohówka, ob. Serwecz.

Dorohowsk, ob. Dorohusk.

Dorohska Buda, dobra w pow. bobrujskim, niegdyś Radziwiłłowskie, dziś ks. Wittgenstejna. W miejscowości poleskiej, mają obszaru 8100 m.; w glebie piaszczystej. Al Jel.

Dorohucz, Dorohucza, wś i folw., pow. chełmski, gm. Siedliszcze, par. Biskupice. W 1827 r. było tu 48 dm. i 314 mk. Folw. D. od Lublina w. 34, od Chełma w. 32, od st. poczt. Piaski w. 12, droga bita przechodzi przez territoryum i rzeka spławna Wieprz. Rozl. wynosi m. 1157, młyn wodny (podług opisu z r. 1870). Wieś Dorohucz osad 58, gruntu m. 751. Br. Ch., A. Pal.

Dorohusk, Dorohowsk, Drohiczyn chełmski, wś i dwór, pow. chełmski, gm. Turka, parafia Dorohusk, o 2 mile od Włodawy, na lewym brzegu Buga, o 21 w. od Chełmu, o 14 w. od Dubienki, o 98 w. od Lublina. Stary pałac z rozległemi podziemiami, wystawiony w zeszłym wieku przez Suchodolskich, jak się zdaje przez Wojciecha chorążego chełmskiego. D. przetrwał w ręku tej rodziny do dzisiejszych czasów. Obecny właściciel Ludwik Okęcki, z Suchodolską żonaty. Jest tu kościół par. i dom schronienia dla starców i kalek. W 1827 r. D. miał 90 dm., 644 mk. Znajduje tu się st. dr. żel. Nadwiślańskiej, odl. od Warszawy 249 w., od Kowla 65 w. Par. D. dek. chełmskiego, 700 dusz liczy. Dobra D. składają się z folw. D., attynencyj wieczysto-czynszowych Teosin, Zaliszcze, Długie pole, Leśniczówka, Kąty, Piasek, Istrów, Konotopy, Puszki i Pogranicze, tudzież wsi: D., Skordjów, Mieszkowice, Barbarowina, Ostrów, Michałowin, Turki, Berdyszcze. Rozl. folw. wynosi m. 3061 a mianowicie; grunta orne i ogrody m. 470, łąk m. 400, pastw. m. 200, wody m. 8, lasu m. 1800, nieużytki i place m. 183. Bud. mur. 9, drewn. 28. W attynencyach wieczysto-czynszowych m. 2769, młyn, staw. Rzeka Bug stanowi granicę płn. Wieś D. osad 65, gruntu m. 1106; wś Skordjów-Ostrów osad 12, gruntu m. 69, wś Mieszkowice osad 10, gruntu m. 208; wś Barbarowina osad 22, gruntu m. 355; wś Ostrów osad 41, gruntu m. 582; wś Michałowin osad 31, gruntu m. 639; wś Turki osad 57, gruntu m. 1273; wś Berdyszcze osad 11, gruntu m. 181. Br. Ch. i K. Kr.

Doronok, ob. Derenek.

Doroschoutz, ob. Doroszowce.

Dorosinie, wś, pow. włodzimierski. Jest tu kaplica kat. parafii Kisielin.

Dorosiówka, ob. Dorofiówka.

Dorostaje wielkie i małe, wś, pow. dubieński, między Młynowem a Ostrożcem, gdzie Jan Sapieha, w połowie XVII w., założył klasztor karmelitów.

Doroszewicze wś w pow. mozyrskim, przy trakcie wojennym z Mozyrza do Pińska. Była tu kaplica kat. parafii Petryków. Błota osuszone. Są tu prowadzone obserwacye meteorologiczne.

Doroszkiewicze, dobra ziemskie, pow. bobrujski, w 3 okr. administracyjnym, o 13 mil od Bobrujska, o 27 od Mińska. Gruntów ornych 387 dzies., łąk 163; łasu 2296, nieużytków i wód 663; w ogóle 3509 dzies. Gospodarstwo 3-polowe, grunta piaszczyste. Ludność prawosł. ma swoją parafią we wsi Osowiec o 2 mile. Po Radziwiłłach D. są własnością ks. Piotra Wittgensteina. H. R.

Doroszkowicze, dawniej Dorozińce, folw. pryw. i karczma, nad rz. Zachodnią Dźwiną, pow. dziśnieński, o 1 w. od m. Dzisny, par. Dzisna, w 3 okr. adm., przy b. dr. z m. Dzisny do granicy nowo-aleksandrowskiego pow., 1 dm., 8 mk. wyz. rz. katol. (1866). Dziedzictwo Szypiłów, z których Fiedor Szypiłło z żoną Stanisławą zastawili byli D. Danile Szczęsnowiczowi burmistrzowi dziśnieńskiemu. Potem D. dostały się w zastaw Justynianowi Szczyttowi, podkomorzemu połockiemu, w summie kóp 108. Roku 1711 Konstanty Szczytt, czyniąc dział między synami, D. zapisał Janowi. Około 1780 r. Doroszkiewicze były własnością Michała Kostrowickiego, podwojewodziego połockiego, od którego przechodzi do syna