Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/914

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Dauszka, pasmo wzgórzyste w Beskidzie lesistym czyli wysokim, ciągnące się z półn.-zachodu na połd.-wsch., od rzeki Mizuńki, a raczej od ujścia doń potoku Sapoleja aż po potok Ilnicę, po ujście doń p. Brzezińca. Od półn.-wschodu otaczają je doliny potoków Sapoleja i Brzezińca, a od połd.-zachodu dolina pot. Jałowego. Pasmo to znajduje się w obr. gmin Mizunia i Wełdzirza. Największe wzniesienie jego czyni 1264 m. Długość biegu 7 kil.

Dauszówka, albo Goża, Hoża, rz., dopływ Niemna z prawej strony, powyżej Rotniczanki uchodzi.

Dauże, wś, pow. szawelski, gm. i par. ligumska, dusz rew. 112, ziemi uwłaszczonej 490 dzies. J. Godl.

Davidhuette (niem.), ob. Lipina.

Davidshof (niem.), ob. Jęcznik.

Davidswerk (niem.), wielki piec w Bodzanowicach, pow. olesiński.

David-Vagas (węg.), ob. Dawidów.

Dawałgowicze, dwór, pow. kowieński, par. Kormiałów, okrąg polic. janowski, przy szosie petersburskiej, o 12 w. od Kowna. Piękne zabudowania murowane dworskie, obszaru około stu włók, grunta urodzajne, nieużytków torfowych włók kilkanaście, młyn-wiatrak i cegielnia. Przedtem wś szlachecka (okolica), teraz własność Gatkiewiczów.

Dawańce, wś włość., pow. wileński, 2 okr. adm., mk. kat. 95, dm. 10 (1866), od Wilna 65 w.

Dawbory, ob. Dowbory.

Dawbuciszki, 1.) młyn drewniany pryw., pow. oszmiański, dom 1, mk. 7 zydów. 2.) D. lub Dawbuczki, wś, nad rz. Zdrą, pow. oszmiański, po prawej str. traktu od Smorgoń do Gruzdowa, dm. 5, mk. 18 prawosł., 15 kat., 52 mahometan. Jest tu drewniany meczet mahometański.

Dawciuny, wś włość., pow. wileński, 5 okr. adm., gm. Soleczniki, mk. 80, wtem 10 żydów, reszta kat., dm. 8 (1866), od Wilna 58 wiorst.

Dawczyszki al. Dauczyszki, wś, pow. władysławowski, gm. Dobrowola, par. Poniemoń. Liczy 3 dm., 62 mk. Odl. od Maryampola 45 wiorst.

Dawejnie, wś rząd., pow. wiłkomierski, par. Uszpole, do dóbr uszpolskich należąca.

Dawendonie, wś, pow. szawelski, gm. skiemska, par. bejsagolska, dusz rew. 225, ziemi uwłaszczonej z dóbr bejsagolskich 952 dzies.

Daweniszki, wś, pow. szawelski, gm. krupiewska, par. szakinowska, 15 dzies. roli uwłaszczonej na 1 os. J. Godl.

Dawgi, ob. Daugi.

Dawgiele, ob. Daugiele.

Dawgieliszki, ob. Daugieliszki.

Dawginie, wś, pow. szawelski, gm. podubiska, par. kurtowiańska, dusz rew. 57, ziemi uwłaszczonej 91 dzies. J Godl.

Dawia, wś kurpiowska, pow. kolneński, gm. Gawrychy, par. Lipnik, w odl. od Kolna 26 w., od Łomży 34½ w., leży pośród piasków i wzgórz, otoczona z północy i wschodu lasami. Obręb leśny D. wchodzi w skład straży Cieciory i zawiera 1748 m. lasu sosnowego; w lasach spotykają się sarny; dawniej znajdowały się tu rządowe barcie. L. K.

Dawidańce, os. szlachecka, złożona z kilkunastu drobnych własności ziemskich, pow. wiłkomierski, par. Bukańce, o 30 w. od Wiłkomierza. J. M.

Dawideny, wś, pow. storożyniecki na Bukowinie, ze st. pocztową i parafią grecką nieunicką.

Dawidestie, wś, pow. kocmański na Bukowinie, o 4 kil od Kocmana, z par. gr. nieunicką w miejscu, własność funduszu religijnego.

Dawidgródek, Dawidhorodok, starożyt. osada na wyspach rz. Horynia (nad rz. Nieprawdą), przy trakcie handlowym z Mozyrza do Pińska, dziś miasteczko i dobra w zach. stronie pow. mozyrskiego, w 3 stanie polic., w 3 okr. sąd. i w 3 okr. wojsk. turowskim, o 160 w. od Mozyrza. Od 1586 r. miasteczko wraz z dobrami dawidgródzkiemi stanowi dziedzictwo Radziwiłłów, ktorym je nadał Zyg. August. Należały jakiś czas do tak zwanej ordynacyi kleckiej, od r. zaś 1875 wcielone do ordynacyi nieświeskiej. Po ustanowieniu mińskiej gub. w r. 1795 D. na krótko mianowano miastem powiat. (do 1796). Jest tu cerkiew i kość. kat. par. pod wezw. B. Ciała, wzniesiony 1624 r. kosztem ks. Jana Radziwiłła. Par. kat. dek. pińskiego liczy dusz 1446, ma filią w Turowie, kaplice w Kożangródku i Łachowie. Mieszkańców około 4,000, zajmują się oni ogrodownictwem, produk. nasion warzywnych, przyrządzaniem ryb suszonych obficie poławianych, wyrobem sławnych butów juchtowych i wyplataniem wozów. Dobra posiadają obszaru razem z terrytoryum miasteczka 6860 m., z placów miejskich 1600 rs. dochodu. Miejscowość żyzna, piękna a sady oliwkowe świadczą o umiarkowanym klimacie. Al. Jel.

Dawidkowce, ob. Dawidowce.

Dawidkowce (ze Słobódką), wś, pow. czortkowski, oddalona o 2 i pół mili na połudn.-wsch. od Czortkowa, a o 1 milę na półn. od Jezierzan, leży nad pot. Nieczławą, dopływem Dniestru, który to pot. tworzy w tej wsi wielki stawek. Przestrzeń posiadłości więk. roli or. 705, łąk i ogr. 63, pastw. 31, lasu 1163; posiadłości mniej. roli or. 1157, łąk i ogr. 172, pastw. 181 morg. austr., leży w bardzo urodzajnej glebie. Ludność rzym. kat. 255, gr. kat. 699, izrael. 85; razem 1039. Należy do rzym. kat. par. w Jezierzanach, grec. kat. par. ma