sto-czynszowych, za opłatą roczną rs. 150, który to czynsz spłacony został, i oddzielną hypotekę ma uregulowaną. A. Pal.
Daniewszczyzna, dobra pryw. nad Dzitwą, pow. lidzki, 1 okr. adm., o 18 w. od Lidy, 11 mk. (1866).
Danilcze, wieś, pow. rohatyński, nad potokiem, dopływem Gniłej Lipy, oddalona od Rohatyna o 7 kil. na połud. wschód, o 1 kil. na południe od gościńca krajowego brzeżańsko–rohatyńskiego; ludności rz. kat. 94, należących do parafii w Podwysokiem; gr. kat. 352 należących do sąsiedniej wsi Żółczów, izrael. 59: razem 505 ; należy do związku szkolnego w Żółczowie; ma kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 231 złr. Posiadłość więk. była własnością Aleksandra Gnoińskiego, który ją sprzedał Henrykowi Szeliskiemu a od tego przeszła do rąk Marcelego Axentowicza.
Danilec, Danielec, osada górnicza pod Radzionkowem.
Daniliszki, wieś, pow. trocki.
Danilla, wieś, pow. suczawski na Bukowinie, o 15 kil. od Suczawy, z par. gr. nieunicką w miejscu, własność funduszu religijnego.
Daniłańce, folw. i wieś, pow. trocki, par. Źośle, o 2 w. od st. dr. żel. Żośle. R. 1850 miał tu Bohdanowicz 240 dz. gruntu.
Daniłki, wieś, pow. bracławski, par. Niemirów, należy do Kosowskiego, ob. Sorokotiażyńce. R. 1868 miała 41 dm. Dr. M.
Daniłow, miasto powiatowe gubernii jarosławskiej, nad rzeką Pelendą, 9 i pół mil od Jarosławia odległe; leży po obu brzegach rzeki, lasem i górami dokoła opasane. Posiada kilka cerkwi i kaplic; domów ma 470, z tych 30 murowanych. Ludność blisko 5000 plci obojej wynosi. Główny przemysł mieszkańców stanowi handel płótnem, które na jarmarkach i targach się sprzedaje; obrót tego handlu rocznie wynosi około 250,000 rs. Płótno idzie ztąd głównie do Petersburga. W mieście znajdują się 2 fabryki płótna, 2 garbarnie, 2 zakłady do topienia łoju i 1 fabryka wyrobów miedzianych. Z zakładów dobroczynnych na wzmiankę zasługuje szpital miejski i dom dla ubogich, przez kupca Pleczykowa założony; z naukowych, szkoła powiatowa i elementarna. Stacya pocztowa o 1 w. od stacyi dr. żel. jarosławsko–wołogodzkiej t. n. Flia banku. Dochód roczny do kasy miejskiej wynosi około 3000 rs. Dzisiejsze miasto Daniłow powstało z sioła dworskiego tegoż nazwiska, które do gubernii kostromskiej, powiatu lubimskiego, należało. Sioło Daniłowo pamiętne jest w historyi z czasów Samozwańców; tu bowiem nad wojskiem powstańca Pleszczejewa zwycięztwo odniesione zostało.
Daniłowa Bałka lub Kuca Bałka, wieś, pow. bałcki, gm. D., par. Hołowaniewskie, ma zarząd gminny. R. 1868 miała 75 dm. W tej gminie leży fabryka cukru Gruszka. X. M. O.
Daniłowce, wieś, pow. sejneński, gm. Pokrowsk, par. Sejny. W 1827 r. było tu 8 dm. i 63 mk., obecnie liczy 12 dm., 99 mk. Odl. 5 w. od Sejn.
Daniłowce, wieś, pow. złoczowski, oddalona o 4 i pól mili na południowy wschód od Złoczowa, o pól mili na półn. od Jezierny a o 1 i pół na wschód od Zborowa, leży w zimnem, t. zw. słomianem Podolu, 220 st. npm., okolica bezleśna. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 6, łąk i ogr. 39; pos. mniej.: roli ornej 1178, łąk i ogr. 91, pastw. 23 m. Ludności rz. kat. 30, gr. kat. 521, izrael. 16: razem 567. Należy do rzym. kat. par. w Jeziernie, gr. kat. par. w sąsiedniej wsi Ostaszowce. Jest tu szkoła etatowa 1-klasowa. W tej wsi nie ma folw.; grunta dworskie należą do folwarku w Jeziernie. Właściciel większej posiadł. Wolf Jampoler. B. R.
Daniłowicze, wieś i dobra w zach. stronie pow. ihumeńskiego, przy granicy pow. mińskiego, nad rz. Uździanką, w gm. uździeńskiej. Dobra D. są cząstką dóbr kuchcickich i należą do Jana Zawiszy, znanego archeologa; dawne dziedzictwo tej rodziny. Al. Jel.
Daniłówka, wieś, pow. ostrowski, gmina Orło, par. Brok.
Daniłówka, 1.) wieś w półn. stronie pow. borysowskiego, w gm. tomiłowickiej, przy drodze z Dokszyc do Dziadzina. 2.) D., folw. w pow. bobrujskim, własność Niekraszewiczów, obszar przeszło 253 m. 3.) D. i Denisówka, dwie wsie w pow. ostrogskim, na południe od Ostroga o w. 60. Jedna od drugiej oddzielona niewielką grobelką i stawem, graniczą z pow. zasławskim, starokonstantynowskim i krzemienieckim. Obie na wzgórzystej równinie. Ziemia najlepszy czarnoziem. W Denisówce jest parafialna cerkiew na górze kredowej i szkółka dla ludu. W Denisówce jest futor Lipniki, w którym są potrójne wały z osuniętemi przez czas fosami, lecz porośnięte staremi drzewami. Podanie miejscowe o tych wsiach jest następne: na miejscu gdzie jest futor przed kilkuset laty była wieś, która została spalona przez Tatarów a mieszkańcy, jedni wycięci, drudzy wzięci w niewolę; dwóch tylko przechowało się Daniło i Denys. Po odejściu Tatarów ci dwaj gospodarze, wyszedłszy z ukrycia i widząc wieś w zgliszczach, wybudowali sobie domy, jeden z prawej strony rzeczułki, drugi z lewej, i tym sposobem dali nazwiska osadom od swoich imion. Obie wsie należały do klucza lachowieckiego, pierwszymi ich dziedzicami byli ks. Jabłonowscy a przez wyjśeic ich córki Teofili za ks. Sapiehę przeszły do Sapiehów. W 1802 roku
