Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/778

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Czczew, ob. Tczew.

Czeberaki, 1.) wś i folw., pow. konstantynowski, gm. Kornice, par. Górki, poczta Łosice, okr. sąd. Huszlew; 10 dm., 200 mk. Fol. Cz. z attynencyą Różylas i wsią Cz., od Siedlec w. 36, od Janowa w. 28, od Łosic w. 7, od Międzyrzeca w. 25, od rz. Bugu w. 21. Rozl. wynosi m. 668, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 495, łąk m. 57, pastwisk m. 5, lasu m. 95, nieużytki i place m. 16. Płodozmian 12-to i 4-polowy, bud. drew. 12; wś Cz. osad 17, gruntu m. 285. 2.) Cz., wś i folw., pow. radzyński, gm. Milanów, par. Parczew. W 1827 r. było tu 48 dm. i 287 mk., obecnie liczy 48 dm., 315 mk. i 857 mórg obszaru.

Czebieliszki, wś, pow. maryampolski, gm. Aleksota, par. Godlewo, posiada 2 dm., 9 mk.

Czebiszki, mylnie, właściwie Czabiszki (ob.).

Czeboksary, msto pow. w gub. kazańskiej, 6,420 mk., 1,284 w. od Petersburga, a 146 od miasta gub. odległe. Bank, st. poczt. i przystań statków parowych.

Czebotary, okrąg wiejski w gm. Olkienikach, pow. trocki, obejmuje wsie: Czebotary i Jakańce.

Czech, osada, pow. radzyński, gm. Suchowola, par. Parczew; 1 dom, 11 mk., 3 morgi.

Czechany, przys. Wielkiej wsi.

Czechel, 1.) wś i domin., pow. pleszewski, domin. 1,123 mórg rozl.; 17 dm., 142 mk, 6 ew., 136 kat., 48 analf. St. poczt. i st. kolei żel. Biniew o 10 kil. Własność Gomolewskiego. M. St.

Czechinie, ob. Szechinie.

Czechlau (niem.), ob. Ciecholewy.

Czechomie, ob. Ciechomie.

Czechów, 1.) wś i folw., pow. lubelski, gm. Konopnica, par. Lublin. W 1827 r. było tu 9 dm., 80 mk. Ob. Długosz (I. 200). 2.) Cz., wś, pow. pińczowski, gm. Kliszów, par. Kije. W 1827 r. było tu 27 dm., 203 mk. Fol. Cz. z wsią t. n. od Kielc w. 30, od Pińczowa w. 7, od Zawiercia w. 80, od rz. Nidy w. 7; nabyte w r. 1869 za rs. 30,000. Rozl. wynosi m. 524, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 365, łąk m. 67, pastwisk m. 60, wody m 5, zarośli m. 19, nieużytki i place m. 3; bud. drew. 15; płynie struga przez grunta dóbr; są stawy z rybołówstwem. Wieś Cz. osad 26, gruntu m. 150. Tradycya niesie, że za czasów Kazimierza W., sołtys, z nazwiska niepamiętny pełniąc obowiązki gorliwie, dostał na własność m. 150 gruntu; następnie, skutkiem wzrastającej familii, kolonia ta rozdrobnioną została, lecz czynszu żadnego nie opłacali, ani też robocizny nie odbywali posiadacze tej kolonii, którzy nazywają się rządowemi—i wynagrodzenie likwidacyjne nikomu nie było przyznane; dokumentów piśmiennych posiadacze nie mają. 3.) Cz., dobra w pow. augustowskim, ob. Mańkowce.

Czechów, majątek w pow daw. rosieńskim, dziś kowieńskim, par. ejragolskiej, przy drodze z Ejragoły do Czekiszek, nad Dubissą, przy pocztowej drodze z Rosień do Kowna. Dawne dziedzictwo Przyjałgowskich, z których Kunegunda wniosła je w dom Szemiottów, 1867 r. sprzedane.

Czechów, 1.) wś, pow. buczacki, leży u ujścia do rzeczki Koropiec potoku, który ma swe źródło o ¾ mili na płnc. wsch. od tej wsi na gruntach wsi Hrehorów, oddaloną jest na płd. od Manasterzysk o ½ mili na zach, od Buczacza o 2 mile. Przestrzeń: posiadł. więk. roli or. 30, łąk i ogr. 49, past. 43, lasu 144; pos. mniej. roli or. 444, łąk i ogr. 189, past. 249 kw. mórg austr. Ludność: rz. kat. 6, gr. 387, izrael. 67, razem 460; należy do obudwu par. w Manasterzyskach. Właśc. więk. pos. Józef hr. Mołodecki. 2.) Cz. Tak niekiedy piszą nazwę m. Czchów.

Czechowa, wś, pow. kołomyjski, par. rz. katol. i gr. katol. w Gwoźdźcu. Cz., por. Berezianka.

Czechowa góra, ob. Dobromil (powiat).

Czechowce, wś, pow. lidzki, ma kaplicę katol. par. Lida.

Czechowice, 1.) wś, pow. warszawski, gm. Pruszków, par. Zbików. 2.) Cz., kol., pow. rawski, gm. Żelechlin, par. Żelechlinek. Liczy 19 dm., 150 mk. i 338 mórg ziemi. 3.) Cz., ob. Czechowice.

Czechowice, ob. Ciechowiec.

Czechowice, Czechowitz, wś, pow. bielski na Szlązku austr., z Komorowicami (polskiemi) i Renardowicami rozl. mórg 4,918, ludności 2,632. Par. katol. Cz. dek. bielskiego liczy katol. 3,500, ewang. 10, izrael. 26. Szkoła ludowa. F. S.

Czechowiec, mylnie Czechowice, wś, w stronie płd. wsch. pow. noworadomskiego, gm. Maluszyn, par. Borzykowo, położona na wzgórzu, z pod którego wypływa kilka strumieni, które, dążąc ku wschodowi, wpadają do poblizkiej Pilicy. Mieszk. 120 (męż. 67, kob. 53). Ogólna rozległość włók 22, z których ziemi ornej dwor. mórg 200, łąk 80 m.; ziemi ornej włośc. mórg 100 i łąk mórg 40. Reszta przypada na lasy dworskie ze średnim drzewostanem, bez urządzonego gospodarstwa leśnego; pastwiska są wspólne. Gleba ziemi składa się z dwóch pokładów, z których wierzchni jest piaszczysto-krzemienisty, lichej natury, miejscami rędziniasty, dolny zaś pokład czyli podłoże, iłowaty, nieprzepuszczalny. Cz. stanowi folwark, należący do majątku Borzykowa lit. B. Niedaleko wsi znajdują się dosyć bogate pokłady gliny, z której w miejscowej cegielni wyrabiają cegłę w miarę potrzeby folwarcznej. Dzieci