Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/705

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

błotnica, rzekę Bdę (Brda), strugę Czernicę i jezioro Karsin; zamiast dotychczasowej daniny, zwanej „krowa i świnia,“ którą książętom dostawiali zwyczajem pomorskim, przepisuje nowe podatki, zachodzące po innych wioskach. Obszaru ma teraz C. 3,166 mórg, 9 domów mieszk., 84 kat., ew. 75. Kś. F.

Cisewo, ob. Cisowo.

Cisia, ob. Cisie.

Cisia wola lub Mianocka wola, wś i folw., pow. miechowski, gm. i par. Książ Wielki, przy szosie warszawsko-krakowskiej, o 3 w. na południe od Książa Wielkiego. 1827 r. było tu 26 dm. i 199 mk., obecnie liczy 28 dm., 225 mk. i 252 m. ziemi włośc. Cisia wola należy do dóbr Mianocice i ztąd nosiła nazwę Mianockiej Woli. Br. Ch.

Cisie, 1.) wieś i folw., pow. siedlecki, gm. i par. Skurzec, o 9 w. od Siedlec, ma 6 dm., 80 mk., grunta lekkie, piaszczyste, w położeniu falistem. Folw. C. z wsią Pierog, nabyty w r. 1872 za rs. 21,200. Rozległość wynosi m. 1338 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 599, łąk m. 190, pastwisk m. 136, lasu m. 374, nieużytki i place m. 39; budowli drewnianych 11, pokłady torfu. Wieś Pierog osad 22, gruntu m. 451. 2.) C. Zalubickie, wieś, pow. radzymiński, gm. Małopole, par. Radzymin. W 1827 r. było tu 4 dm. i 53 mk. 3.) C. mienieńskie, wś pow. nowomiński, gm. Mienia, par. Cegłów, W 1827 r. było tu 6 dm. i 34 mk. 4.) C. Żukowskie, wś, pow. nowomiński, gm. Wiązowna, par. Długa. W 1827 r. było tu 28 dm., 242 mk. Folw. C. z wsią C. i nomenklaturą Mrowiska, od Warszawy w. 22, od Nowomińska w. 10, od Miłosny w. 6. Nabyty w r. 1861 za rs. 54000. Rozległość wynosi m. 1293 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 711, łąk m. 157, lasu m. 367, nieużytki i place m. 58; budowli murowanych 2, drewnianych 27. Płodozmian 12-polowy, młyn, wiatrak i pokłady torfu. Wieś Cisie osad 33, gruntu m. 65. 5.) C., wieś rządowa, pow. częstochowski, gm. Rększowice, par. Truskolasy. Leży na prawo od drogi z Częstochowy do Herb. W 1827 r. było tu 28 dm., 190 mk. 6.) C. stare lub Cisia mała, wieś i folw., pow. miechowski, gm. i par. Książ Wielki. Leży w pobliżu drogi bitej z Miechowa do Książa Wielkiego. W 1827 r. było tu 18 dm., 121 mk., obecnie 18 dm., 102 mk., 100 m. ziemi włośc. Folw. C. należy do dóbr Rzędowice i ma 86 m. rozl. Br. Ch. i A. Pal.

Cisiec, wieś, pow. żywiecki, o 13 kil. na połud. zachód od Żywca, rozłożona w dolinie Soły, przy drodze wiodącej z Cięciny (Węgierskiej Górki) przez Cisiec na Milówkę i Rajczę do Ujsoł. Nazwa wsi ma pochodzić „od lasku cisowego, który tam przedtem na tem miejscu był.“ (Ob. Andrzeja Komonieckiego Dziejopis żywiecki, do druku podany przez Jana Radwańskiego. Kraków, 1866. Str. 35). Przestrzeni posiadłość większa obejmuje: roli ornej 1299, łąk i ogrodów 139, pastwisk 626, lasu 180 m. Domów 132. Ludności rz. kat. ma 1846. Należy do łać. parafii w Milówce. Szkoła dwuklasowa w miejscu. Papiernia. Własność arcyksięcia Albrechta.

Cisiny, 1.) teraz przezwane Eibenhorst, osada w pow. świeckim, par. Drzycim, zawiera morg roli 334, domów mieszk. 12; kat. 10, ew. 67. 2.) C., wś włośc. w pow. starogrodzkim, śród lasów, obejmuje 2 włościan i 6 zagrodników, ziemi 125 m., katol. 67, domów mieszk. 9, par. Czarny las, odległość od Starogrodu 3 mile. Kś. F.

Cisk, wieś szlachecka, pow. ostrołęcki, gm. Czerwin, par. Goworowo. W 1827 r. było tu 21 dm., 137 mk., teraz jest 35 dm., 241 mk. drobnej szlachty; ziemi 583 m. Br. Ch.

Cisk, niem. Zeissig, wieś na pruskich górnych Łużycach, w parafii wojereckiej, szkoła elementarna. A. J. P.

Ciska droga żelazna, Theissbahn, dr. żel. rzeki Cissy, z Koszyc na Miszkowiec, Tokaj, Debreczyn do Czegledu (a dalej Pesztu). Także z Pesztu na Arad do Temeszwaru.

Ciskady, dobra, pow. rzeżycki, własność dawniej Sokołowskich, dziś Felicyana Roemera. Kościół par. kat. założył 1781 Franciszek Sokołowski. A. K. Ł.

Ciski, wieś i folw., pow. pułtuski, gm. Somianka, par. Pniewo. Rozległość wynosi m. 390 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 294, łąk m. 6, lasu m. 64, nieużytki i place m. 26; wieś C. osad 5, gruntu m. 15.

Cislejtania, Cislitawia, Przedlitawia, ob. Austrya.

Cisna, wieś, pow. Lisko, posiada st. poczt. i cerkiew par. gr. kat.., należy do par. rzym. kat. w Hoczowie. Parafia kat. dek. baligródzkiego ma 3 filie: Dołżyca, Hapkowce, Lisznia.

Ciśnianka, potoczek górski, wytryskujący w obrębie gm. Habkowiec w pow. Lisko w Beskidzie lesistym, z pod górskiego działu, ciągnącego się w półn. zach. kier. na gr. Habkowiec, Jabłonki i Kołonic z jednej a Zubracza, Szczerbanówki i Maniowa z drugiej strony, i stanowiącego dział wodny między dorzeczami Hoczewki i Osławicy, jako też Hoczewką i Solinką. Najważniejsze czubałki tego wododziału są Wołosań (1070 m.), Sazówka (969 m.), z pod której tryszcze Ciśnianka, Wierch Berest (942 m.), Wierch Osina (962 m.) i Hony gruń (820 m.). Potok nasz, opłukujący płn. wsch. stoki tego grzbietu, płynie rączym prądem w kierunku płd. wsch., przerzyna gminę Habkówce i Cisnę, od której wiedzie swą nazwę, i zabrawszy strugi spływające z powyższego