Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/615

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

klasy w Pile, trzeciej klasy: w Budzyniu, Chodzieżu, Margoninie, Szamocinie, Ujsciu; agentura pocztowa: w Śmiełowie (Schmilau). Urzędy telegraficzne: drugiej klasy w Pile; stacye telegraficzne: w Chodzieżu, Margoninie, Szamocinie, Ujściu. Większa połowa powiatu chodzieskiego należała do dawnego województwa poznańskiego z miastami Pilą, Ujściem Budzyniem na przestrzeni 10,36 mil. kwadr., mniejsza połowa (9,50 mil. kwadr.), do dawnego województwa gnieźnieńskiego z miastami: Chodzieżem, Margoninem i Szamocinem. Ludność ogólna pow. chodzieskiego wynosiła w r. 1831 głów 33,430, na milę kwadr. przypadało wówczas 1660 m.; miejska wynosiła 11,735, wiejska 21,695; katolicka 12,386, protestancka 18,283, żydowska 2,761. Z ludności katolickiej w tymże roku miejska wynosiła głów 4,214, wiejska 8,172, z ludności protestanckiej miejska 13,387, wiejska niespełna 5000. Z żydowskiej miejska głów 2,725, wiejska, 36. W r. 1837 ludność ogólna wynosiła głów 37,859, na mili kwadr. 1880; miejska 12,584, wiejska 25,275; w 6 latach przybyło 13,25 procentów ludności, miejskiej 15,75%, wiejskiej 16,5%. Domów mieszkalnych było w r. 1831 miejskich 1,251, wiejskich 2,397: ogółem 3,648; w r. 1837 liczono 4000. Pod względem archeologicznym badano i przedmioty ciekawe wykopano: w Jabłonowie i Miłoslawiu pod Ujściem; w Laskowie pod Szamocinem, w Szamocinie, w Ujściu, w Żelgniewie, w Żoniu pod Margoninem (Zon). M. St.

Chodziłonie, okrąg wiejski w gm. Pokrowie, pow. lidzki, liczy w swym obrębie wsie: Domejki, Taniewice, Poddęby, Szóstakowce, Chodziłonie, Ugolniki, Zamościany, Zieniapisze, Syrnie, Połujanowce, Lenciszki, Ostaniszki, Podhaliszki, Szyszkowszczyzna, Przechody i okolice: Kupry, Wojniłowce, Chodziłonie, Szóstakowce, Przechody. T. O.

Chodziszewo, niem. Kutschkau, 1.) gm., pow. międzyrzecki, 3 miejsc.: 1) Ch. wieś; 2) Łagowice wieś; 3) Nowyświat (Neuewelt) kolonia; 68 dm.; 444 mk., 44 ew., 400 kat.; 50 analf; kościół parafialny dekanatu zbąszyńskiego. 2.) Ch., domin., pow. międzyrzecki, 1866 morg. rozb.; 5 dm.; 56 mk; 14 ew., 42 kat.; 18 analf. Stac. poczt. Suchy Lutolek (Dürrlettel) o 2 kil., gość. w miejscu; stac. kol. żel. Zbąszyń (Bentschen) o 16 kil.

Choien, ob. Chojna.

Choina, Choino, ob. Chojna, Chojno.

Choinka, wś, pow. lubelski, gm. Konopnica, par. Czwartek.

Choino, ob. Chojno

Choino-Buden, ob. Budy.

Choja, wś, pow. siedlecki, gm. Czuryły, par. Zbuczyn. W 1827 r. było 19 dm., 102 mk.; obecnie 18 dm., 113 mk. i 531 morg obszaru. Br. Ch.

Chojane lub Chojany, okolica szlachecka, pow. mazowiecki, gm. Chojany, par. Kulesze. W obrębie jej leżą: Ch. Bąki, Ch. Gorczany, Ch. Pawłowięta, Ch. Piecki lub Piecuchy, Ch. Sierocięta, Ch. Stankowięta. Dawniej były jeszcze Ch. Bozuty i Ch. Górki. W 1827 roku Ch. Bąki liczyły 8 dm., 39 mk., Ch. Gorczane 10 dm. 78 mk., Ch. Pawłowięta 19 dm. 105 mk., Ch. Piecki 20 dm., 109 mk., Ch. Sierocięta 13 dm. 74 mk, Ch. Stankowięta 18 dm. 144 mk. Gmina Ch. należy do s. gm. ok. II w Wysokiem Mazowieckiem, od m. pow. odl. 10 w. Ludn. 5863. Br. Ch.

Chojeczno, okolica szlachecka, pow. węgrowski, gm. Grębków, par. Niwiska. W obrębie jej leżą wsie: Ch. Sybillaki, które miały w 1827 r. 17 dm.. 86 mk.; obecnie zaś liczą 14 dm., 134 mk. i 684 morg obszaru; Ch. cesarze, które w 1827 r. liczyły 10 dm. i 45 mk., obecnie zaś 10 dm., 120 mk. i 398 morg obszaru. Fol. Ch. Jagodne lit. A z wsią tegoż nazwiska: Rozległość wynosi m. 240 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 140, łąki m. 25, pastwisk m. 5, lasu m. 61, nieużytki i place m. 9; wś Chojeczno Jagodne lit. A. osad 21, gruntu m. 32. Fol. Ch. Jagodne lit. B, nabyty w r. 1858 za rs. 6,300: rozległość ogólna m. 264; budowli folwarcznych jest 8. Fol. Ch. Jagodne lit. CD z wsią Chojeczno: rozległość ogólna wynosi m. 527, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 256, łąki m. 98, pastwiska m. 7, lasu m. 58, zarośli m. 80, nieużytki i place m. 28. Budowli dworskich mur. 7; wś Chojeczno osad 18, gruntu m. 3 . A. Pal., Br. Ch.

Chojeniec, wś, pow. chelmski, gm. i par. Siedliszcze, od m. Lublina w. 42, od Chełma w. 28, od st. poczt. Piaski w. 14, od dr. żel. w Łukowie w. 91, od rzeki Wieprza w. 3. Folw. nabyty w r. 1865 za rs. 16,950. Rozległość wynosi m. 1,414, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 200, łąk m. 472, pastwisk m. 145, lasu m. 559, zarośli m. 24, nieużytki i place m. 12. Budowli murowanych 1, z drzewa 9; wś Ch. odsad 29, gruntu m. 772. R. 1827 miała 21 dm., 87 mk. Do r. 1859 tworzył Ch. osobną parafią gr. un. dek. lubelskiego. Zowią też Ch. Chojęcin. A. Pal., Br. Ch.

Chojenko 1.) wś, pow. rypiński, gm. Chróstkowo, par. Ruże, liczy 4 dm., 37 mk. 2.) Ch. lub Hojenko, wś, pow. gostyński, gm. Rataje, par, Gostynin.. Posiada szkołę początkową; w r. 1827 było tu 6 dm. i 82 mk. Br. Ch.

Chojenko, por. Chojno i Choinko.

Chojewo, wś, w pow. bielskim gub. grodz., prawie na pół drogi między Boćkami a Brańskiem.

Chojęcin, ob. Chojeniec.