Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/461

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

myślu. Zarząd gminny w miejscu, policyjny w m. pow. Rzeżycy.

Bukocz, ob. Bukowec.

Bukołowa, niem. Buckolowe, wś, pow. mielicki, nad rz. Szecką, w par. katol. Powicko.

Bukońce, okolica w pow. telszewskim, o 32 w. od Telsz.

Bukonie, wś, pow. maryampolski, gm. Jaworowo, par. Maryampol. Leży o 8 w. od Maryampola. W 1827 r. miała 9 dm. i 77 mk., obecnie liczy 13 dm. i 111 mk.

Bukontyszki, 1.) majątek, pow. rosieński, parafia krozka, nad rz. Liszupis, o 57 w. od Rossien, niegdyś posiadłość jezuitów z Kroż, obecnie należy do rodziny Jazdowskich; położona w pobliżu drogi wiodącej z Kroż do Użwent. 2.) B., wś w pow. telszewskim, o 35 w. od Telsz, w parafii Płungiany, z kaplicą katol. Fel. R.

Buków, por. Bukowo.

Buków, wś i folw., z młynem, na rzece Pankówce, pow. brzeziński, gm. Ciosny, par. Ujazd, przy drodze z Rokicin do Ujazdu. W 1827 r. było tu 25 dm. i 208 mk., obcenie zaś liczy 29 dm. i 235 mk., ziemi włośc. 462, dworskiej wraz z os. w Wilkupicach i Łominach 739 morg., w tem ornej 469 morg.

Buków, 1.) wś, pow. brzozowski, o 3 kil. od st. p. Wzdów, w par. rz. kat. Jasionów, par. gr. kat Besko. Dominium należy do instytutu głuchoniemych we Lwowie. 2.) B., wś, pow. wielicki, o 4 kil. od Mogilan, w par. rz. kat. Mogilany; dominium jest własnością funduszu religijnego 3.) B., ob. Puków.

Buków (nie Bukowo, jak pisze Kętrz.), niem. Buchholtz, wś, pow. wałecki, ze szkołą; okr. wójt., urząd stanu cyw., st. poczt., par. kat. i ew. Człopa (Schloppe), 2644,58 m. rozl., 22 dm., 216 mk., 2 kat. W r. 1641 był tu ewangelicki dom modlitwy, zamieniony później na katolicką kaplicę, która 1739 r. upadła dlatego, że wszyscy mieszkańcy byli ewangelikami i o jej utrzymanie się nie troszczyli. W sąsiedztwie była papiernia.

Buków, niem. Buckau, wś, pow. raciborski, nad Odrą, w par. Lubom, z kaplicą różańcową i szkołą kat. 1-kl.

Bukowa, 1.) wś, pow. piotrkowski, gm. Łękawa, par. Bogdanów. W 1827 r. było tu 9 dm. i 52 mk. 2.) B., wś i folw., majorat, nad rz. Koprzywianką, pow. sandomierski, gm. Osiek, par. Wiązownia. Leży przy drodze ze Staszowa do Koprzywnicy. W 1827 r. było tu 48 dm i 285 mk., obecnie liczy 51 dm., 454 mk. i 646 m. ziemi włośc. 3.) B., wś, pow. biłgorajski, gm. Kocudza, par. Puszcza Solska. W 1827 r. było tu 12 dm. i 63 mk. 4.) B. Wielka, wś rozkolonizowana, pow. chełmski. gm. Bukowa, par. Sawin. Posiada urząd gminny i hutę szklaną, produkującą za 10,000 rs. rocznie, zajmuje ona 15 robotników. Włościanie posiadają ziemi 1731 morg, koloniści niemcy 1815 morg. Gmina B. należy do s. gm. okr. II we wsi Świerze, st. p. w Chełmie, od Chełma o 20 w. 5.) B. Mała. wś, pow. chełmski, gm. Bukowa, par. Sawin. Gruntów włośc. 395 morg., dworskich 916 morg. W 1827 r. było tu 36 dm. i 196 mk.

Bukowa, 1.) wś, pow. samborski, leży nad potokiem, dopływem Strwiąża, o 1 milę na północ od Fulsztyna, a o 1½ mili na północ od Starejsoli, o 1 i pół mili na północny wschód od Chyrowa, stac. kolei łupkowskiej (1-sza kolej węgiersko-galicyjska), w której łączy się z tą koleją kolej naddniestrzańska. Ludność rzym. kat. 16, gr. kat. 838, izrael. 27: razem 881. Należy do rzym. kat. parafii w Fulsztynie, gr. kat. parafią ma w miejscu, do której należy wieś Lutowiska; cała parafia liczy 1262 gr. kat. dusz. Parafia ta należy do dekanatu starosolskiego. Wedle zapisków wizytacyi w 1733 roku odbytej, miała cerkiew w Bukowie erekcyą od Mikołaja Herburta, podkomorzego ziemi przemyskiej z 1568 i Mikołaja z Żurowa Daniłowicza, podczaszego koronnego i podkomorzego ziemi chełmskiej a starosty hrubieszowskiego w Bukowie z 1669 roku; posiada szkołę filialną. Właściciel większej posiadłości: konwent oo. bazylianów w Dobromilu. 2.) B., wś, pow. pilzeński, par. rz. kat. Brzostek, o 5 kil. od Brzostka. 3.) B., ob. Domostawy.

Bukowa, 1.) niem. Buchau, wś, pow. kładzki, w par. katol. Neurode; dobra z wielu folwarkami i kopalniami węgla. 2.) B., niem. Lueben, m. powiatowe, ob. Lubiń.

Bukowa, 1.) Niemiecka, niem. Deutsch Buckow, wś w pow. słupskim, ziemi pomorskiej. 2.) B. Kaszubska, niem. Wendisch Buckow, wś tamże.

Bukowa, Bukowna, strumień i dopływ Sanu. Wytryska w Królestwie Polskiem, z łąk po połudn.-zachod. stronie drogi wiodącej z Janowa do Biłgoraja pod Korytkowem. Płynie przez Małków, Uście, Kiczki, pod Mątwami wchodzi w p. janowski. Poniżej wsi Bąk uchodzi w Galicyą, tworząc granicę między Galicyą a Królestwem polskiem na przestrzeni 1 kil., aż do przysiołka Szwedów w obr. gm. Jastkowic. Płynie przeważnie w kierunku zachodnim i o 2 kil. na zachód wsi Jastkowic uchodzi do Sanu z prawego brzegu. W dawniejszych czasach zwracał się ten strumień ¼ mili poniżej Jastkowic na północ, przerzynał gminy Branwicę, wioskę Bąków, Muzyków, w Rzeżycy długiej zasilał wielki staw, płynąc równolegle do Sanu a dosięgnąwszy Rzeżycy okrągłej zwracał się na zachód i na granicy gmin Woli rzeżyckiej i Kępy uchodził do Sanu. Silne wylewy Sanu spowodowały ten strumień do zrobienia sobie innego koryta i krótszego