Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/457

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

do Trzciela (Tirschstiegel). Kolej żelazna przerzyna powiat poznańsko-gubeńska ze stacyami w Kalwach, w Buku, w Opalenicy i w Nowym Tomyślu. Urząd pocztowy drugiej klasy ze stacyą telegraficzną w Grodzisku; urzędy pocztowe trzeciej klasy w Buku, w Lwówku i w Nowym Tomyślu ze stacyami telegraficznemi; bez takowych w Kąkolewie i w Opalenicy; ajentury pocztowe w Bukowcu (Eichenhorst), w Granowie, w Kuślinie i w Otuszu. Powiat położony blizko granicy Niemiec w dawniejszych wiekach cierpiał przez najazdy, nadto przez morową zarazę spustoszał; co było powodem, iż sprowadzono w znacznej liczbie kolonistów obcych. Tem się tłumaczy, że obecnie jeszcze pomiędzy gminami wiejskiemi kilkadziesiąt jest tak zwanych „olędrów,“ zaludnionych przez kolonistów niemieckich. Cały dzisiejszy powiat bukowski częścią był dawnego województwa poznańskiego. M. St.

Buk, niem. Buck, 1.) folwark, okr. wójt. i urząd stanu cywilnego Jarentowice, 6 kil. od stacyi poczt. i par. Radzyn, w pow. grudziąskim, 72,24 ha. obszaru; wieś ta wymieniona w przywileju Konrada mazowieckiego z roku 1222, między wsiami nadanemi pierwszemu biskupowi pruskiemu Chrystyanowi. Ma 2 dm., 14 mk., ewang. 2.) B., niem. Boeck, inaczej Nowa wieś po polsku, dobra szlach., pow. złotowski, par. Buczek, st. p. Lipka, okr. wójt. i urz. st. cyw. Batorowo, ma 512 ha. rozl., 16 dm., 135 mk., 14 kat. Należał zawsze B. do Batorowa i zwykle do rodzin niemieckich, tylko w XIX w. przez pewien czas do Grabowskich. Od r. 1867 odłączony od Batorowa. 3.) B. goralski, niem. Buggoral, wś włośc., pow. brodnicki, okr. wójt. i urząd stanu cywilnego Nowawieś, par. Lembark, st. poczt. Jabłonowo, ma szkołę ludową, 2530 m. rozl., 60 dm., 431 mk., 81 kat.

Buka. Tak też zowią Buk w pow. złotowskim.

Bukaczowce, mko, pow. rohatyński, leży nad potokiem Świrz, który o pół mili na południe od B. wpada do Dniestru, grunta bowiem tego miasteczka dotykają Dniestru; od Rohatyna oddalone jest o 2 i pół mili w południowo-zachodnim kierunku, od Bursztyna o 1 i pół w zachodnim kierunku. Po pod Bukaczowce idzie kolej żelazna lwowsko - czerniowiecka, pod samem miasteczkiem jest dworzec tej kolei. Stacya ta, położona między Bortnikami a Bursztynem, jest oddaloną 88 kil. ode Lwowa. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 768, łąk i ogrodów 360, pastwisk 378, lasu 544; posiadłość mniejsza: roli ornej 588, łąk i ogr. 639, pastw. 116 m. Ludności rz. kat. 280, gr. kat. 501, izraelitów 1059: razem 1840. Stacyą telegraficzną, urząd pocztowy i obiedwie parafie ma w miejscu. Rzym. kat. parafia dek. dolińskiego, erygowana w 1747 przez Franciszka z Łuszczzowa Łuszczowskiego, kasztelana sochaczewskiego; kościół murowany poświęcony w 1838 r. pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Do tej parafii należą wsie: Czahrów, Czerniów, Kozary, Noworzyny, Poświrz, Słoboda, Żurawienko, wszystkich dusz rzym. kat. obrządku jest w tej parafii 530, szkółek wiejskich 5. Gr. kat. parafia obejmuje także filią Słobodę z 183 duszami, razem liczy 754 dusz gr. kat. obrządku i należy do dek. żurawieńskiego. B. posiadają szkołę etatową o 1 nauczycielu i kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 1030 złr. W B. odbywają się znaczne targi na bydło. B. R.

Bukańce, wś w pow. wiłkomierskim, o 25 wiorst od miasta powiatowego, o 56 od Kowna, o 14 od Żejm, przy publicznym niegdyś trakcie warszawsko - petersburskim, własność niegdyś Sztorców, od r. 1568 Hoppenów, dziś Narbutta. Rozległości gruntów dworskich morgów 990, gleba pszenna, płodozmian 3-polowy. Włościanom nadano tu 870 m. gruntu. Mko B. o 1 w. od wsi B. z paraf. kościołem katolickim, murowanym w 1790 przez obyw. Józefa Hopena. Parafia katolicka dekanatu wiłkomierskiego, dusz 1854. Starostwo bukańskie płaciło w 18 w. kwarty 364 złp.

Bukaszowce, Pukaszowce, wś, pow. stanisławowski, o 6 kil. od Halicza, w par. gr. kat. Błudniki.

Bukatynka, mylnie Bogatynka, Bohatynka, wś, pow. jampolski, gm. Babczyńce, nad Murachwą, 400 mk. płci męz., 1750 dzies. gruntu, w połowie włościan, w połowie p. Orzechowskiego; młyn wodny.

Bukawina, wś, pow. bobrecki, leży przy ujściu rzeki Ług do Dniestru, oddalona od stacyi kolei żelaznej lwowsko - czerniowieckiej w Bortnikach o pół kil., od Bóbrki na południe o 4 mile. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 61, łąk i ogr. 31, pastwisk 141; posiadłość mniejsza: roli ornej 435, łąk i ogr. 219, pastw. 154. Ludności rz. kat. 5, gr. kat. 507, izraelitów 33: razem 545. Należy do rz. kat. parafii w Chodorowie, gr. katol. parafii w Mołotowie.

Bukcze, wś i dobra ziemskie w południowej stronie pow. mozyrskiego, przy gościńcu wiodącym od Turowa do Hłuszkiewicz, śród błot i puszcz niezmiernych, w gminie tonieskiej (ob. Tonież), w 3 stanie policyjnym (turowskim), w 3 okręgu sądowym (turowskim). Dobra B. razem z folw. Radziłowicze mają obszaru 46,560 m. i od roku 1875 r. są własnością kupca Obuchowa. Al. Jel.

Bukecy (łuż.), niem. dawniej Bukwitz, dziś Hochkirch, wś przeważnie serbska, na Łużycach saskich, w pow. lubijskim, ma parafią ewangelicką z nabożeństwem serbskiem. Pamiętna