Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/441

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

znajduje się granit opalowy. Uchodzi powyżej Lipowca.

Budkowo, Butkowo, wś włośc. i wś drobnej szlach., pow. płocki, gm. i par. Drobin, wś włość. 11 dm., 68 mk., 10 m. obszaru; wieś prywatna (4 części) i drobnej szlachty liczy 8 dm., 51 mk. i 403 m. obszaru (342 ornej ziemi). Mieszkał tu dawny i liczny ród Boleszczyców.

Budlew, Budlewo, wś w b. ziemi bielskiej, dziś pow. bielski, gub. grodzieńskiej. Tu w r. 1774 ur. się ks. Jakób Falkowski pijar, założyciel Instytutu gluchoniemych i ociemniałych w Warszawie.

Budne, 1.) wś szlach. i włośc., pow. ostrołęcki, gm. Troszyn, par. Kleczkowo, 798 m. obszaru. W 1827 r. było tu 12 dm. i 76 mk., obecnie 197 mk. włościan i drobnej szlachty. 2.) B.-Sowięta, wś drobnej szlachty, nad rz. Płodownicą, pow. przasnyski, gm. i par. Baranowo. W 1827 r. było tu 26 dm. i 142 mk., obecnie zaś liczy 37 dm. i 202 mk., obszaru 755 m. (ornego 316 m.) 3.) B.-Żarnowo, wś, szlach i włośc., nad rz. Biebrzą, pow. szczuczyński, gm. Ruda, par. Białaszewo. W 1827 roku było tu 8 dm. i 43 mk. Br. Ch.

Budne i Millerówka, wś, pow. mohylowski, 311 dusz męz., 488 dzies. ziemi włośc. a dworskiej 633 dz. używal. i 20 dz. nieużyt. Własność zasłużonego lekarza-jubilata dra Dobrowolskiego; dawniej należala do klucza szarogrodzkiego. Ma duży młyn pytlowy i gorzelnię dobrze urządzoną. Dr. M.

Budnica (Wielka), wś w gub. witebskiej, przy trakcie z Newla do Wieliża.

Budniki, pierwotni osadnicy w miejscowościach zwanych Budami.

Budniki, wś, pow. trocki.

Budnikiszki, wś, pow. władysławowski, gm. Błogosławieństwo, par. Ilgowo. W 1827 roku było tu 5 dm. i 43 mk., obecnie 5 dm. i 50 mk.

Budniówka. Tak piszą niektórzy nazwę rz. Budkówki.

Budno, wś, w pow. sokólskim, gub. grodz., o 22 w. od Sokółki, chat 15.

Budny, młyn wodny w dobrach Nowawieś, pow. bytomski.

Budomierz (z Komorowszczyzną i Załęgiem), wś, pow. jaworowski, o 2 kil. od Hruszowa. Przestrzeń posiadłości większej: roli ornej 269, łąk i ogrodów 135, pastwisk 58, lasu 689; posiadłość mniejsza: roli ornej 483, łąk i ogrodów 186, pastwisk 133 m. Leży śród lasów i piasków. Ludności gr. kat. 536, izraelitów 15: razem 551. Należy do gr. kat. par. w Hruszowie.

Budoszkowice, ob. Bogdaszowice.

Budów, Budowo, wś, pow. słupski na Pomorzu.

Budów, wś, (?), niegdyś własność jezuitów w Perejasławiu.

Budowanie, folw., pow. wyłkowyski, gm. Bartniki, par. Laukieliszki, odległy 10 w. od miasta pow. W 1827 r. było tu 10 dm. i 95 mk., obecnie 7 dm. i 85 mk.

Budowanie, wś w pow. lęborskim ziemi pomorskiej.

Budowiesć, rzeka, lewy dopływ rz. Obol, ma źródło w jeziorze Łoważ, przyjmuje z prawej strony Czernicę.

Budowisko, wś, pow. kalwaryjski, gmina i par. Kalwarya. Liczy 5 dm. i 27 mk., odl. 6 w. od Kalwaryi.

Budowo, ob. Budów.

Budrany, okrąg wiejski w gm. Aleksandrowo, pow. święciański, liczy w swym obrębie wsie: Traszany, Czertowszczyzna, Budrany, Sucharyszki, Pietraszyszki, Popiszki; zaścianki Głuszyca, Borowy, Jackuny, Popiszki, Stara-Niedorośl.

Budrejeczki, folwark, pow. wiłkomierski, par. Uciany, własność Leopolda Łukaszewicza z podziału Budrejek pomiędzy braćmi powstaly; włók gruntu 5.

Budrejki, majętność ziemska, pow. wiłkomierski, gm. Uciana, od lat 200 zostająca w imieniu Łukaszewiczów. Gruntu wlók 7; położona przy trakcie prywatnym z Uciany do Wilna.

Budry, wś, pow. maryampolski, gm. Freda, par. Godlewo. Liczy obecnie 10 dm. i 80 mk., odl. 43 w. od miasta powiatowego.

Budry, 1.) wś rządowa w pow. telszewskim, nad rz. Korcianką, o 56 w. od Telsz; kościół katol. Podw. św. Krzyża, drewniany, 1753 przez mieszkańców wzniesiony, filialny korciański. 2.) B. folw., pow. święciański, własność Tomaszewskiego Rafała, par. łabonarska. Tu mieszkał sławny na Litwie lekarz włościanin Piotr Sargunas, który leczył ziołami i do niego z kilku gubernij niby na odpust zjeżdżały się tłumy osób. 3.) B., majątek ziemski, pow. święciański, własność Żarnowskiego, par. łabonarska.

Budry, wieś kościelna, w pow. węgoborskim, w pobliżu rzeki Gołdap, 12 kil. na półn. wsch. od Węgoborka. Na południe od tej w równinie położonej miejscowości wznoszą się wzgórza pokryte pięknemi lasami iglastemi. Na przeciwnej stronie rzeki Gołdap wznoszą się skaliste lasy. Pod wpływem łagodnego klimatu, wywołanego bogactwem lasów, ma lekki, łatwy do obrobienia grunt piaszczysty, obfite urodzaje; 778 mk. ew., w znacznej części polaków; żyją z rolnictwa, trudnią się także wycinaniem drzewa w lasach rządowych i pracują przy nawodnieniach na królewskich łąkach melioracyjnych. Przemysł (60 rzemieślników) bardzo ożywiony, zaspakaja jednak