Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/439

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

B-Aksamity i B.-Mancz. Wspomniane pod 1422 r. gniazdo Buczyńskich (Z. Gloger.). 2.) B., okolica szlachecka, pow. i gm. Wysokie Mazowieckie, par. Kulesze. W obrębie jej leży wś B. Mikosze. W 1827 r. było tu 13 dm., 71 mk.

Buczynowa dolina, jedna z najdzikszych dolin tatrzańskich, leżąca po połudn.-wschodniej stronie grzbietu, odrywającego się od głównego grzbietu od Świnicy w kierunku płn. wsch., otoczona od półn. zach. dzikiemi i przepaścistemi skałami Granatu, a na płd. zach. Kozim Wierchem czyli Czarnemi ścianami. Cała dolina ta ma kształt okrągłej kotliny. W poprzek tej doliny przechodzi wał głazów, który tylną część doliny dzieli od poprzedniej. Przednia część tworzyła kiedyś staw, dziś jeszcze jest w niej podczas deszczów woda, która małym strumykiem spływa w kier. płd. wsch. do Roztoki. Środek doliny 1728.58 m. (Janota), a ujście doliny 1665.10 m. (Janota). Przebywa tutaj wróbel skalny. Br. G.

Buczyny, stare i nowe, dwie wsie, pow. konstantynowski, gm. Pawłów, par. Janów. B. Stare liczą 42 dm., 275 mk. i 494 morg. ziemi; B. nowe, 15 dm. 93 mk. i 424 morg.

Bud, Budek, Budko, Budz, Budzisz i Budzisław, rozmaite formy jednego dawnego imienia, stanowiące źródłosłow nazw takich jak: Budzyn, Budków, Budziszowice, Budzisławice, Budzów i t. p.

Buda, Budy, nazwa ogólna geo-topograficzna osad leśnych lub powstających po wyciętych lasach. Pierwotnie oznaczała ona samo mieszkanie osadnika leśnego i w języku myśliwskim znaczy szałas z gałęzi, służący do ukrycia myśliwego przed zwierzyną, na którą czatuje. Gdy z osad, których mieszkańcy trudnili się łowiectwem, pszczolnictwem, wytapianiem smoły i t. p. przemysłami, zaczęły się tworzyć osady rolnicze, zatrzymały one swe pierwotne nazwisko, choć miejsce bud zastąpiły chaty. Najwięcej Bud spotykamy w obrębie dawnego Mazowsza (gub. warszawska, płocka, łomżyńska), choć wraz z kolonizacyą mazurską spotykamy B. na całym obszarze ziem dawnej Polski. Por. Ruda, Majdan, Huta, Demnia i t. p. Br. Ch.

Buda, 1.) wś, pow. suwalski, gm. Czostków, par. Filipów, odl. o trzy mile od Suwałk, liczy: 1 dm., 21 mk. 2.) B. Zawidugierska, wś, pow. sejneński, gm. Krasnowo, par. Puńsk. Leży przy os. leśnej Zawidugiery; liczy 9 dm. i 88 mk. 3.) B.-ruska, wś, pow. sejneński, gm. i par. Krasnopol. W 1827 r. było tu 10 dm. i 209 mk., obecnie 39 dm. i 226 mk. 4.) B., wś, pow. władysławowski, gm. Tomaszbuda, par. Wysoka Ruda. Ma 7 dm., 99 mk., odl. 26 w. od Władysławowa. 5.) B., wś, pow. maryampolski, gm. i par. Balwierzyszki. Ma 5 dm., 34 mk.

Buda, 1.) Stara, wś, pow. zwinogródzki, o 15 w. od Zwinogródki. Niegdyś wtem miejscu były znaczne lasy i wyrabiano potaż. Należała ta wieś dawniej do Sapiehów, od których przeszła przez darowiznę na Zaborowskiego. W r. 1835 Klemens Podlewski wziął ją w posagu za żoną, ta sprzedała B. Radziejewskiemu a ten ostatni Narcyzowi Koleńskiemu, po którym odziedziczyły jego córki. Ziemi 1750 dz.; dworskiej 1100 dz. Cerkiew, zarząd policyjny w Łysiance. Osada dawnej szlachty polskiej, dziś prawosławnych. 2.) B., dobra, pow. ihumeński, nad rzeką Hać, tuż przy dawnym trakcie pocztowym z Ihumenia do Mińska prowadzącym, o w. 18 od Ihumenia. Dawniej B. była własnością Parczewskich, od r. zaś 1853 należy do Homolickich; całego obszaru mają przeszło 7633 morg. Ziemia borowa, lekka, sianożęci dobre, lasu obfitość; dwa młyny i pięć karczem. Miescowość ta nie odznacza się żadnym przemysłem. Al. Jel. 3.) B., os, pow. słucki, w 1864 r. st. przy byłym trakcie pocztowym Mińsk-Pińsk, o 16 w. od Siniawki. 4.) B., ob. Brahin. 5.) B., wś w pow. klimowickim, z katol. kaplicą parafii łozowickiej. 6.) B., wś, folw. i zaśc. w pow. trockim. 7.) B.-Koszelewska, st. dr. żel. landwerowsko-romneńskiej, na przestrzeni Homel-Mińsk, między Siemienówką i Sołtanówką, o 41 w. od Homla.

Buda, 1.) wś, pow. czerniowiecki na Bukowinie, o 9 kil. od Sadogory, w par. gr. nieunickiej Mahala; dominium rządowe. 2.) B., przysiołek Iwanówki.

Buda, 1.) niem. Fischerbude, wś, pow. olecki, st. p. Cichy. 2.) Budda (ob.).

Buda, folw. dóbr Komorno, pow. kozielski.

Buda, stolica Węgier, inaczej Budapeszt, zowie się po słowiańsku Budzin, po niem. Ofen.

Budajcie, wś, pow. trocki.

Budaki, mko, pow. akermański, gub. bessarabska, wody mineralne, latem st. pocztowa.

Budamer, ob. Budzimir.

Budanówka, ob. Meża.

Budapeszt, ob. Buda.

Budballen, folw., pow. gąbiński, st. poczt. Nemmersdorf.

Budcia, wielka wś w pow. bałckim, gm. Krute; dusz męz. 1117 liczy. Ziemi włośc 3035 dz. Wieś ta oddana była w 1816 r. ks. Ypsylantemu na 50 lat wraz z wsią Smolanką, a ten ustąpil praw swoich Lipińskiemu.

Budcza, wś w pow. słuckim, nad rz. Łanią.

Budczek, ob. Buczek.

Budcziska, ob. Budziska.

Budda, ob. Budy.

Buddenbruk, kol. dóbr Nagodowice, pow. kluczborski.

Buddern, ob. Budry.

Buddin, ob. Budyń.

Budel, folw., pow. garwoliński, gm. i par. Łaskarzew. Ma 5 dm., 64 mk., 777 morg. obszaru.

Budele, wieś pod górą i zaścianek na górze,