zniemczoną Pomezanią wcześnie przyjęło reformacyą. R. 1414 poddało się wojsku Wł. Jagiełły. R. 1454 spalone i na łup wojsku polskiemu oddane było. Po ogniu r. 1730 dość porządnie znowu odbudowane. Obecnie ma ludności 2082, z których katolików jest 200, reszta izraelici i ewangelicy; kościoła katolickiego nie ma; należy B. do par. kat. Lipinki o pół mili za Osą w pow. lubawskim. B. miewa 8 jarm. do roku a wyroby sukiennicze, szewckie i garbarskie tutejsze słyną w okolicy. Jest tu st. dr. żel. z Torunia do Wystrucia, o 77 kil. od Torunia; st. poczt. Dla odróżnienia od następnego B. lud zowie to mko „Biskupiec na Oberlądzie“. Kętrzyński nazywa go Biskupice (zapewne omyłka druku). 2.) B., niem. Bischofsburg, m., pow. reszelski, ze st. poczt., ma 3774 m. (74% kat.), leży nad rz. Dimmer, posiada parafią katol. polską, miewa 12 jarmarków rocznie, przez lud zwane „Biskupiec na Warmii“. Miasto ma przywilej fundacyjny z r. 1395. Założycielem jego był Jan Mokynen. W B. ur. się znany orientalista polski Ignacy Pietraszewski.
Biskupin, folw. nad rz. Mień, pow. lipnowski, gm. Kłokock, par. Lipno, o 3 w. na zachód od Lipna, o 20 w. od Włocławka, 575 morg. rozległości, 25 mk. Przy folw. znajduje się osada Biskupianka (młyn), mająca 16 mk., oraz wś, ludności 101 mk. i 19 morg obszaru.
Biskupka, 1.) wś, pow. ihumeński, własność Bielikowicza, 50 włók rozl. 2.) B., wś, pow. winnicki, osiedlona przez jednodworców, mieszk. 14, ziemi 25 dzies. Należała do Szczeniowskich, dziś Józefa Jaroszyńskiego.
Biskupnica, Gębarzewo, niem. Bischofswalde, wś włośc., pow. człuchowski, st. p. Barkenfelde, 10587 morg. rozl., 95 dm., 763 mk., 166 kat.
Bislaw (Gross- i Klein), ob. Bysław i Bysłasławek.
Bisłoszowa (piszą też Bistuszowa), wś, pow. tarnowski, o pół kil. od Tuchowa, ma 1226 morg. rozl., wtem 755 morg. roli ornej, 65 domów, 399 mieszk., paraf. łac. w Ryglicach, kasa pożyczkowa gminna, położenie pagórkowate, dosyć sprzyjające rolnictwu. M. M.
Bismarck, Bismarka, wś, pow. lęborski, niegdyś miasto (według dykcyonarza Echarda), często pożarami nawiedzane, 300 mk.
Bismarksdorf, wś, pow. pleszewski, 25 dm., 324 mk., 19 ew., 305 kat., 205 analf.
Bismarkshoehe, ob. Stajkowo.
Bismujża, wś, pow. lucyński, parafia rundańska, własność Waldenów, dawniej Finkenaugenów.
Bisówka, wś, pow. zasławski, i folw. należący do białogródeckiego klucza dóbr sławuckich.
Bissau, ob. Biesowo.
Bissen, ob. Pyza.
Bissena, ob. Średnik.
Bistein, Bisztynek (ob.).
Bisterec, 1.) B. Welki, po węg. Nagy-Biszterecz, wś w hr. orawskiem (Węg.), nad rz. Orawą, dobra gleba, uprawa żyta i pszenicy, 380 mieszk. 2.) B. Mali, po węg. Kis-Biszterecz, wś w hr. orawskiem (Węg.), gleba urodzajna, 141 mk. H. M.
Bistrai ob. Bystre na Szląsku austr.
Bistra Krajna, wś w hr. szaryskiem (Węg.), niedaleko granicy Galicyi, kościół gr. katol., grunt nieurodzajny, wiele pastwisk i lasów, 143 mk. H. M.
Bistritz, ob. Bestercz i Bystrzyca.
Bistritza, przys. wsi Schipot na Bukowinie, st. poczt. połączona traktem pocztowym (196 kilom.) z Suczawą.
Bistritza, Bystrzyca złota, rz., dopływ Seretu, ma źr. w Alpach rodnajskich w Siedmiogrodzie. Nazwa ztąd, że cyganie złoto w niej płukali. Częściowo tworzy granicę Bukowiny i Mołdawii; ma ujście pod Bakau w Mołdawii. Mil 8¾ długa. Spławna dla drzewa. Mija Jakobeni. Dopływy z lewej strony Cibau, Cirlibaba, Valcastinei, Argestru, Kolbu; a z prawej Skorusz, Suchardzel, Niagra, Dorna.
Bistuszowa, ob. Bisłoszowa.
Biszcza, wś, i Biska Wólka, wś, nad rz. wpadającą do Tanwi z lew. brz., pow. biłgorajski, gm. Biszcza, par. Tarnogród; duża wieś, ciągnie się na milę przeszło w bezleśnej okolicy, na wyniosłości 646 st. nad poziom morza. Posiada urząd gminny i cerkiew dla ludności rusińskiej. Należy do ordynacyi Zamojskich. W 1827 r. było tu 238 dm. i 2222 mk. Obecnie 236 a B. Wólka 36 dm. Gm. B. należy do s. gm. okr. II w Potoku górnym, st. p. w Tarnogrodzie, odl. od Biłgoraja 20 wiorst; szkoła 1-klasowa, ludn. 5753. Br. Ch.
Biszków, przysiołek Kamionki wołoskiej.
Bisztra Tapoly, wieś w połowie w hr. szaryskiem, w połowie w hr. zemuńskiem (Węg.), nad rz. Topolą; gleba urodzajna, wiele pastwisk i lasów, kośc. kat. fil., 676 mk. H. M.
Bisztynek, Bysztynek, niem. Bischofstein, Bistein, m., pow. reszelski, ze st. poczt., 3500 mk., ma 10 jarmarków na rok. Założone w r. 1385 obok dawnej osady Strowangen, 1455 zdobyte przez krzyżaków, 1589 pogorzało. I w XIX w. częste pożary.
Biszwałd, niem. Bischwalde, wś włośc., pow. lubawski, st. p. Lubawa, par. Kazanice, 3370 morg. rozl., 62 dm., 503 mk., 482 kat. Obok wsi dominium rządowe, 1373 morg., 5 dm., 83 mk., 60 kat.
Biszyce, wś, pow. wielicki, o 13 kil. od Wieliczki, par. Wieliczka, własność Joachima Borzęckiego.
Biten, Byteń (ob.).
