Page:Irische Texte 1.djvu/153

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
131
IV Tochmarc Etáine.

Fuamnach timchell calléic; co m‑boi isin bruig ocus tobert in n‑athaig cétnæ fo Etáin, conda bert asa grianán for in fúamain, forsa ra bi riam co cend secht m‑bliadan fo hErind, conda tiniart athach gáithe ar thrógi ocus lobrai, conda corastár for cléthe tige la Ultu i m‑bátár oc ól, co torchair isin n‑airdig n‑óir ro bói for láim mná Etair in chathmiled o Inbiur Cichmaine a coiciud Choncobair, conda sloic side lasa loim gabais asind lestur, co m‑bertai di suidiu fo a broind, co m‑bo ingen iartain. Dobreth ainm di i. Etain ingen Étair. Di bliadain déc ar mili trá o gein tuissech Etaini o Ailill cosa n‑gein n‑dedenach o Étur. Alta iarom Etain oc Inbiur Chichmuini la hEtar ocus coeca ingen inipe di ingenaib tussech ocus ba hesseom no da biathad ocus non éted ar chomaitecht Etaini a ingini dogres. Lá n‑and dóib aningenaib (sic) uilib sind inbiur oca fothrocud co n‑accatar in marcach isammag cucu dond usciu. Ech dond tuagmar foran forlethan casmongach caschairchech foa suidiu. Sidhalbrat uaine hi filliud immi, ocus léne foderginliud imbi, ocus eo óir ina brut ro saiged a gúalaind for cach leth. Sciath argdidi co n‑imbiul oir imbi for a muin. Sciatrach argit and ocus tul n‑óir fair, ocus sieg coicrind co fethan óir impi, oirlond cocró ina láim. Folt findbudi fair co hetan. Snithe oir fria étan, conna teilged a folt fo agid.[1] Assisedar sist forsin purt oc deiscin na n‑ingen, ocus ro charsat na ingena uili, conid and asbert som in laid seo sís:

Etain indiu sund amne
oc Síd Ban find iar n‑albai
eter maccaib beccaib di
for brú Inbir Cíchmuini.

Is hi ro híc súil ind ríg
a topor Locha Dá lig,
is í as ibed sin dig
la mnái n‑Étair hi tromdig.

Is tría ág dossib in ri
inna heónn di Thethbí,
ocus báidfid a dá ech
illind Locha Dá airbrech.

Bíat imda coicthe ili
tria t’ág for echaig Midi,
bíaid togal for sídib
ocus cath for ilmilib.

  1. Von Alta iarom bis fo agid übersetzt von O’Curry, On the Mann. and Cust. II, 162, 163; daselbst ist in einer Anmerkung von Sullivan auch der Text mitgetheilt, leider mit vielen Ungenauigkeiten.

9*