Page:Il chapè a trais pizs.djvu/38

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.


«Via! ve giò da lò e güda'm cunagir il Sigr. Corregidor, chi ais tuot cuvert da puolvra!» exclamet uossa la mulinera.

Ed intaunt cha barba Lucas discendaiva, dschat ella al Corregidor, al dand col squassel sülla rassa e traunter aint eir süll' uraglia qualche schloppin: «Quel pover hom non ho udieu ünguotta .... el dormiva scu ün lain .....»

Pü cu quaistas frasas, la circonstanza d'esser stedas pronunziedas suot vusch, affectand complicited e secretezza, prodüet ün effet müravglius.

«Stria del luf!» balbaget Don Eugenio de Zuniga, al gnand l'ov' in buocha, ma adüna bruntoland.

«Vossa Signuria non am piglierò il spass in mela part?» replichet la Navarraisa con simulaziun exagerada.

Il Corregidor, vzand cha la severitad prodüaiva buns resultats, tentet da la guarder con granda rabgia, ma incuntrand quel sorrir seductiv, a quels ögls divins, nels quels brillaiva la charezza d'üna supplica, e, dalun commoss, la dschet el con ün accent balbagiand, chi palesaiva pü cu mê la totela absenza da daints: «Que dependa da te, cher aungel!»

In quel momaint as slantschet barba Lucas dal spalier.

XII.

Deschmas e primizias.

Appaina cha'l Corregidor s'avet darcho tschanto, det la muglier üna svelt' öglieda a sieu marid e