ဟူ၏၊ တနေ့သော် ဆရာတော်ဘုရားကြီးများ စုံညီခိုက် အဘိဓမ္မာ တရားစကားသို့ ရောက်ရှိသွားလေရာ အယ်ဒီတာ တဦးက ဓမ္မဂီဘချိုး တေးဘုမ္မာသီချင်းကို ဆို၍ပြမိသဖြင့် ဆရာတော်ဘုရားကြီးက “ဟဲ့-ဒီသီချင်း ဘယ်သူ ရေးတာလဲဟ” ဟု မေးမြန်းတော်မူသည်။ “ကျိုက်လတ်မြို့က ဆရာဦးပြုံးချိုပါဘုရား”ဟု ပြန်လည် လျှောက်ထားကြ၏၊ “ဟဲ့-ဒီလူကို ရအောင်ခေါ်ပြီး မင်းတို့သတင်းစာတိုက်မှာ အသုံးပြုကြ၊ ဒီလို စွယ်စုံတတ်တဲ့လူမျိုး တသောင်းမှာ တယောက် မရှိဘူးဟ” ဟု မိန့်တော်မူဘူးလေသည်။
ဤသို့ဖြင့် ဦးပြုံးချိုမှာ ရန်ကုန်သို့ ရောက်၍ ပညာအလင်း သတင်းစာတိုက်တွင် အယ်ဒီတာ ဖြစ်ရလေသည်။
ပညာအလင်း သတင်းစာတွင် ‘စိန္တာသက္က’ဟူသော ကလောင်နာမည်ဖြင့် အထူးကျော်ကြား၏၊ ထိုနောက် မြန်မာ့အလင်းသတင်းစာတိုက်သို့ ကူးပြောင်းလုပ်ကိုင်သောအခါ မြန်မာ့အလင်းသတင်းစာတွင် ‘ဘိုးမင်းကျော်’ ‘အရူးတော် နေဒွန်း’ စသော ကလောင်နာမည်များဖြင့် အထူး လူကြိုက်များလာပြီးလျှင် ကျော်ကြားလာခဲ့လေသည်။ မြန်မာ့အလင်းတွင် လုပ်ကိုင်နေစဉ် အောင်ဇေယျတု ဆေးတိုက်ရှင် ဦးဘိုးဘနှင့်အတူ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားသို့ ဘုရားဖူးသွားပြီးအပြန်တွင် ကျိုက်ထီးရိုးနတ်လမ်းညွှန် ဟူသော စာအုပ်တအုပ်ကို ရေးသား ထုတ်ဝေရာ လူကြိုက် အလွန်များခဲ့သည်၊ ထိုစာအုပ်တွင် ရန်ကုန်ဘူတာနှင့် ကျိုက်ထို ဘူတာအကြားရှိ မီးရထားဆိုက်ကပ်သမျှ မြို့များ ပါဝင်ပြီးလျှင် ကျိုက်ထို ဘူတာမှ ကျိုက်ထီးရိုးဘုရားပေါ်အရောက် မည်ကဲ့သို့ သွားလာရသည်ကို ရေးသားထားလေသည်၊ သိမှတ်စရာအကြောင်း အများပါရှိသည့်အပြင် စာဖတ်ပရိသတ်မပျင်းစေရန် တ၀ါးဝါးရယ်ရအောင် အကွက်အလက်များလည်း ထည့်သွင်း ရေးသားထားလေသည်။
မြန်မာ့အလင်းမှတဖန် သမဝါယမဝန်ထောက်မင်းဦးငြိမ်း၏ မောရဝတီသတင်းစာတိုက်သို့ ရောက်ရှိ လုပ်ကိုင်ပြန်လေသည်၊၎င်းပုံနှိပ်တိုက်မှုထုတ်ဝေသော မြန်မာ့ရီဗျူးဂျာနယ်တွင်လည်း အယ်ဒီတာအဖြစ် ရေးသားလေသည်။
ထိုနောက် အင်္ဂလိပ် အစိုးရ လက်ထက်တွင် ပညာရေးဌာန ဝန်ကြီးဖြစ်နေသော မစ္စတာ အေရစ်ဗားခေါ် ဦးသန်းအောင်၏ဇနီး မရိုစီ၏အစ်ကိုကြီး တဦးဖြစ်သူ စုံထောက်လူထွက် ဦးဟန်သိန်း ထုတ်ဝေသော ဝါဏိဇ္ဇခေါ် သတင်းစာတွင် အယ်ဒီတာအဖြစ် လုပ်ကိုင်ပြန်လေသည်။
ဤသို့ လုပ်ကိုင်နေစဉ် ရန်ကုန်မြို့ ၅၁-လမ်းတွင် ဖွင့်လှစ်ထားသော အမျိုးသားပုံနှိပ်တိုက်ပိုင်ရှင် ဦးမြင့် (ယခု နေရှင်နယ်ဦးမြင့် ခေါ်ကြသည်) ၏
