Page:Васенцэ аськолкс. Мокшонь пьессат. Эрзянь кяльста ётафтозень И. Бондяков, 1925.djvu/28

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

— 28 —

сонць аварди). Нать, цёранэй, тяда ламо̆ксть аф нэхтяма. Хуть сельмэ крайнясо̆н варжаксто̆лӗнь нингэ вестькэ ланго̆зт. Анцяк патреткэцэ ляць кэдӗзнок. Лэтфнӗсамасть ы̆ли минь, идьнэзэ? Мес аф коԗтат? Ванат, а аф коԗтат. Ох, иднэнэ-лефкскэнэ! Мес мон тинь павазфто̆ма шачфто̆дэзь? Кодама минь шкай сюдо̆мазь, ды̆ тиньгэ маԗто̆нок?.. Бы̆та исяк нингэ тинь улӗдэ пижканят, бы̆та исяк нингэ мон эсо̆ннт кэдь вийняса _аннень, ланго̆зо̆ннт мельнэзэ касо̆нць. Максо̆да хуть фкэ валнэ-кулэнэ, косо̆тад? Шумбратад-ы̆ли, пэко̆нэннть топо̆цтат-ы̆ли... Аньцяк весть-кэ куло̆мо̆зо̆н нэйельдэзь, тоса куло̆ло̆нь-ни... (Сувай Митэнь Алдась. Карпарэ баба аф марясы). Ох, цёранэнэ, лефкскэнэ!.. Касфто̆дэзь, касфто̆дэзь... путы̆дэзь пильгэ лангс — тудэ лиезь. Кадмасть сирэ прясо̆но̆к алэнӗстӗнь маԗта, быта сирэ пинӗт. Лефкскэнэ, а лефкскэнэ! Мзярда тинь нэхтэдэзь?!. (Аварьгады нингэ сяда пэк).

Алда. Натакай, тят авардэ. Цяка, сёрма теентть кандо̆нь. Пуро̆мкс куцта максозь.

Карпарэ баба. Вай, авакай!.. Вай спасиба сазы̆рнэй... Дай-ка, дай-ка. Вай, спасиба, изӗть нолгад, кандыйть. А минць, нэйсак кодаптама якахнэ-шэехнэ. Атэти ётка аш сембэ, ков аф шары ськамо̆нза. Монць куд ёткса койкак шашнян, коданга аф молӗван. Вай, спасиба, парцево̆к аф пандо̆ви... Конанц эзда-шта? Мезэ-шта сёрмады? (Шарфни, веляфни сёрмать эса). Эряво̆ль морафто̆мс-ба куро̆к-ы̆нэ. Тон аф маштат. Алда?

Алда. Аф, Натакай, изӗнь тонафнэ.

Карпарэ баба. Ах-алэ, аш кинди морафто̆мс. Мезэ-шта тяса сёрмадф? Атэсь-кэ аш куца. Тусь Ламбамть шири куляксама. Ды сонга цёлакста нэи.