Il pitschen pövel

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Fluors alpinas  (1883)  by Gian Fadri Caderas
Il pitschen pövel
[ 17 ]

Il pitschen pövel.

Eau am il pitschen pövel, sco ch'ün ama
Ün raz da glüsch, chi crouda gio d'l azur;
E'l dutsch accord aint in mieu cour reclama,
D'eted riainta d'infantil' splendur.

Eau am il vair in sa leidezza püra,
Güvler, chanter, intuorn saglir containt;
Eau am il vair, cur not dadour madüra,
Urer in snuoglias vers il Tuotpossaunt.

[ 18 ]


Sco il profüm d'la rös' al tschel s'eleva
Sa vusch vers l'eter transperent e pür
Infin cha d'sön sieu ögl plaun plaun s'aggreva;
El s'indormainza con ün dutsch sorrir.

E la damaun cur il solagl indora
Da glüsch divina piz, vadret e munt,
Il pitschen pövel sdasda e bun' ora
Pumpaggia bella sün il leger frunt.

Ils greivs pissers cha noss' eted resainta,
Compagns non sun da sieu quaid sön, riand
La mamma guarda as sdasdand; containta
Il straundsch' al cour, il bütscha, l'abbratschand.

O traunter tuots, tü duonna fortüneda,
Scha mamm' at saintast cun affet clamer!
O bain deserta povr' ais la chaseda,
Cha pitschen pövel sieu non po nomner!


12 Gün 1868.