Dalfi, sabriatz me vos
Dalfins, sabriatz-me-vos
mostrar razonablament,
cant a pro dòmna valent
druts cortés e pros,
cora s'eschai5
que l'am plus ab còr verai
cant lo a fait o enant ?
Digatz-me’n vòstre semblant.
Peiròls, lèu m'es lo respons,
car ben sai certanament10
qu'amistats per jauziment
creis, et es razons,
que major jai
a druts, pòs sidòns o fai ;
e'l grants jòis, qu'a ses engan,15
fai adès l'amor plus grant.
Dalfins, ben sai e conós
qu'òm, pòs ama finament,
mòr adès trò que'l jòi prent,
dont plus es coitós.20
E pòis estai
lo desirs, qu'outra non vai ;
non cre de negun amant
que pòis am' ab fin talant.
Peiròls, aiçò metètz jos,25
qu'apròp l'afaire plazent
tròb' òm fin amant sovent
mout plus volontós ;
qu'amors atrai
apròp lo jòi grant esmai,30
e membre-vos de Tristan
qu'ab Iseut morit amant.
Dalfins, vers es que'lh poizons
que lor dèt beure Braiguent
la nòit per descausiment35
lo fetz angoissós ;
mai de mi sai
qu'ocaisonats en serai
e ben lèu aurai-i dan
car mantenh ma razon tant.40
Peiròls, remanha’lh tençons,
car vos o faitz ben parvent
qu'anantz falsetat cubrent.
Datz-vos ocaisons ;
ja no creirai45
que druts cortés non am mai
sidòns, pòs non vai gardant
vas lèis de ren qu'ilh demant,
Dalfins, non sai,
mas bon conselh vos darai,50
que si ben non l’ama tant
sivals faça’n lo semblant.
Peiròls, ben sai,
e tant conogut vos ai,
que'ls leials anatz jutjant55
segont vòstre còr truant.