Biblia/Nove Testamento/Johannes Epistolas/1Johannes 4

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Le Biblia in Interlingua
Epistolas de Johannes

Prime epistola de Johannes[edit]

Capitulo 4[edit]

Le Spirito de Deo e le spirito del Antichristo[edit]

1Car amicos, non crede a quicunque assere de parlar per le medio del Spirito de Deo. Vos debe poner tal personas al prova pro determinar si le spirito que illes ha veni vermente de Deo, quia per le mundo, de facto, sortiva multe false prophetas. 2Isto es como nos pote saper si illes ha le Spirito de Deo: si un persona qui pretende esser un propheta recognosce que Jesus Christo veniva in un corpore real[1], ille persona ha le Spirito de Deo. 3Ma si alicuno assere esser un propheta e non recognosce le veritate in re Jesus, ille persona non es de Deo. Ille persona es inspirate[2] del Antichristo, que vos sape debeva venir in le mundo, e nunc jam ille es in le mundo.

4Vos, filios mie, es de Deo e jam vos ganiava un victoria super ille gente, proque le Spirito que demora in vos es plus grande del spirito que inspira le mundo. 5Illes pertine a iste mundo: il es pro iste ration que illes parla de accordo con le mundo, e le mundo les audi con placer. 6Nos es de Deo; le persona qui cognosce Deo audi nos, ma quicunque non es de Deo non es preste a audir nos. Per isto nos pote recognoscer[3] le Spirito del veritate e le spirito del deception[4].

Deo es amor[edit]

7Car amicos, que nos ama le unes le alteres, quia le amor proveni de Deo, e quicunque ama ha essite generate de Deo ipse[5] e cognosce Deo. 8Le persona qui non ama non cognosce Deo, quia Deo es amor[6]. 9Nos recipeva un clar revelation in re lo que consiste le amor de Deo[7]: Deo ha mandate su Filio unigenite[8] in le mundo ut nos vive per su medio. 10Le amor consiste de isto[9]: non que nos amava Deo, ma que ille amava nos e mandava su Filio pro devenir[10] le propitiation de nostre peccatos[11].

11Car amicos, si Deo amava nos tanto, alora anque nos debe amar le unes le alteres. 12Nemo videva Deo unquam, ma si nos ama le unes le alteres, Deo demora in nos e su amor pervenira in nos a su consummation[12]. 13Per isto nos cognosce que nos demora in Deo e ille in nos: in le facto que ille ha donate a nos de[13] su Spirito. 14E nos videva e testifica que le Patre ha mandate le Filio pro esser le Salvator del mundo.

15Quicunque confessa que Jesus es le Filio de Deo, Deo demora in ille e ille in Deo. 16Nos perveniva cognoscer le amor que Deo ha pro nos e credeva a illo. Deo es amor e qui demora in le amor, demora in Deo, e Deo demora in ille. 17In isto le amor perveniva in nos a su consummation: pro isto nos non time[14] le Die del Judicamento, quia justo sicut Jesus es, anque nos lo es in iste mundo. 18In le amor il ha nulle timor, quia le amor perfecte expelle omne timor. Iste timor de facto ha que a facer con le punition. Qui time le punition[15] ha nullemente cognoscite per experientia le consummation de un tal amor[16]. 19Nos ama quia ille amava nos primo.

20Si alicuno dice: “Io ama Deo”, ma odia su confratre, ille es un mentitor: qui non ama su confratre, que ille vide, non pote amar Deo, que ille non vide. 21Quia le commandamento que nos recipeva de Jesus es: Qui ama Deo, debe alsi amar su confratres[17].

Notas[edit]

  1. Litt. “in le carne”.
  2. O “ha le spirito”.
  3. O “nos cognosce”.
  4. O “del error”.
  5. O “es un filio de Deo”.
  6. Le autor proclama in 4:8 ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν (ho theos agapē estin), ma ab le puncto de vista grammatical, isto non es un proposition in le qual subjecto e nominativo predicato es intercambiabile. (“Deo es amor” non equala “le amor es Deo”). Le substantivo predicate es sin articulo, le mesmo que in duo altere expressiones de Johannes que describe Deo: “Deo es lumine” (1 Johannes 1:5) e “Deo es Spirito” (Johannes 4:24). Le predicato sin articulo indica un fortia qualitative, non simplemente un abstraction, assi que hic on describe un qualitate del character de Deo.
  7. O “Per isto le amor de Deo es revelate in nos”.
  8. O “unic e sol”.
  9. O “isto es le amor”.
  10. O “esser”.
  11. O “sacrificio expiatori de nostre peccatos”. Le termino grec es ἱλασμός (hilasmos) e comporta le idea de averter ab nos le ira de Deo causate de nostre peccatos. Jesus moriva sur le cruce como sacrificio expiatori de nostre peccatos, le victima sacrifical que expia nostre peccatos.
  12. O “completion”, plen expression.
  13. Hic nos trova un genitivo “ἐκ τοῦ πνεύματος” con un nuance partitive. Isto describe Deo como “apportionante” su Spirito al credentes individual. Iste facto da al credente le certitude de su relation con Deo.
  14. O “Nos ha fiducia”.
  15. Illo es, qui time que in le Die del Judicamento, ille essera punite a causa de su peccatos.
  16. Le conscientia de haber essite absolvite de su culpas gratias al obra expiatori de Jesus Christo in su favor.
  17. Le termino que nos traduceva con “confratre” indica un membro del familia spiritual del cristianos, un altere christiano, fratre o soror in le fide.