Biblia/Hoshea (Markstein) nove edition
Hoshea[edit]
CAPITULO 1[edit]
Le parola de Deo que era a Hoshea, le filio de Beeri, in le dies de Uzziah, Jotham, Ahaz, Hezekiah: reges de Judah, e in le dies de Jeroboam, le filio de Joash: rege de Israel.
2 Le comenciamento del parola de Deo a Hoshea: Deo diceva a Hoshea: Va, prende un prostituta como sposa e infantes de prostitution proque le pais se prostitue abandonante Deo.
3 Ille vadeva e se sposava a Gomer, filia de Diblaim; illa concipeva e parturiva un filio. 4 E Deo diceva a Hoshea: Nomina le Jizreel post que jam tosto io vengiara le sanguine de Jizreel super le domo de Jehu e io cessara le regno del domo de Israel. 5 E il sera in ille die que io frangera le arco de Israel in le valle de Jiz-reel.
6 Illa concipeva de novo e parturiva un filia e Deo diceva a Hoshea: Nomina la Lô-Ruhama[1] proque io non habera jam misericordia verso le domo de Israel, nec pardonara io a illes. 7 Ma io habera misericordia verso le domo de Judah e io salvara les per Jahweh, lor Deo, ma io le salvara non per le arco, per le spada, nec per le guerra, per cavallos e per cavalleros.
8 Postquam illa habeva dislactate Lo-Ruhama, Gomer concipeva 9 e parturiva un filio. Postea Deo diceva a Hoshea: Nomina le Lô-Ammi[2] quia vos non es mi populo e io non es vostre Deo.
CAPITULO 2[edit]
E le numero del infantes de Israel sera quanto le sablo del mar que on pote nec mesurar nec contar; e il sera que in loco de dicer les: Lô-Ammi, on les dicera: Filios del Deo vivente. 2 Postea se assemblara le infantes de Judah e le infantes de Israel insimul, e illes seligera a se mesme un chef e illes sera multo abundante in le pais[3] proque grande es iste die de Jizreel. 3 Dice a vostre fratres "Mi populo" e a vostre sorores "Commiserata".
4 Querela con vostre matre, querela, quia illa non es mi sposa e io non es su marito; illa debe remover de se su lubricitate e le impudicitate de su gremio. 5 A fin que io non la disvesti e la rende nude como illa era in le die de su nascentia e la face simile a un deserto como le terra aride e la face morir de sete. 6 Io non commisera con su filios proque infantes de prostitution es illes. 7 Quia lor matre adulterava, lor parente se comportava vergoniosemente, proque illa diceva: io seque mi amantes qui me dona mi pan e mi aqua, mi lana e mi lino, mi oleo e mi bibitas. 8 Dunque: ecce, io coperi su cammino con spinas e io blocara su haga assi que illa non trovara su sentieros. 9 Illa persequera su amantes e non les attingera, illa implorara e non les trovara. E illa dicera: io va retornar a mi prime marito proque il era melior alora que il es nunc.
10 Proque illa ignorava que io mesme la habeva date le grano, le musto, le oleo, e io habeva multiplicate le argento e le auro que illes offereva al servicio de Baal. 11 Dunque io reprendera mi grano in ille tempore e mi musto in ille saison e io retenera mi lana e mi lino que servi a coperir su nuditate. 12 E nunc io discoperi su disgratia in le vista de su amantes e nemo la salvara de mi mano. 13 Io cessara tote su gaudios, su festas, su novilunios, su sabbatos, e tote su festivales. 14 Io destruera su vinia, su fichiero del quales illa diceva: isto es le salario que mi amantes me ha date — io los revertera in un foreste e le bestias del campo los devorara. 15 Io la reprobara a causa del Dies del Ba'alim a qui illa ha incensate e proque illa se adornava con su anulos e su joieles, vadente post su amantes, e me mesme illa oblidava — isto es le parola de Deo.
16 Dunque: ecce, io la attrahera e la conducera in le deserto e la persuadera. 17 Proque io la dara su vinia de ibi e le valle de Achor pro un porta de sperantia ubi illa sera respondente como in le dies de su juventute e como in le tempore de su sortita de Egypto. 18 E il sera in ille die — le parola de Deo — tu me appella "mi marito" e non me appellara "mi Baal". 19 Alora io eliminara le nomines del Ba'alim de su bucca e istes non sera memorate mesmo in lor nomines. 20 In ille die io facera un convention pro illes con le bestias del campo, con le aves del celo, e le reptiles del terra; arco, spada, e guerra io rumpera ab le terra e vos reposara in securitate. 21 Io te sposara a me pro semper, io te sposara a me in justitia, in lege, in gratia, e in misericordia. 22 Io te sposara a me in fidelitate e tu cognoscera Deo. 23 Ecce, in ille die io respondera al celo e le celo respondera a Jizreel. 24 E le terra respondera al grano e al musto e al oleo, e illos respondera a Jizreel. 25 Io la implantara in le pais e habera misericordia a Lô-Ruhama e io dicera a Lô-Ammi: tu es mi populo — secundo le parola de Deo — e ille dicera "mi Deo".
CAPITULO 3[edit]
Postea Deo me diceva: va de novo, ama un femina amate per su amico ma adultera, como le infantes de Deo es amate per Deo e illes torna verso altere deos, essente amatores de tortas idolatric de uva.
2 Io la emeva pro dece-cinque shekeles de argento, un mesura de homer in hordeo, de plus un letech de hordeo. 3 Io la diceva: Vive con me durante multe dies, non te prostitue e non sia pro alicuno; talmente sera anque io verso te. 4 Proque durante multe dies debe viver le infantes de Israel sin rege, sin prince, sin sacrificio, sin pilar sacrate, sin ephod, e sin idolos. 5 Postea le infantes de Israel vivera e demandara Jahweh, lor Deo, e lor rege David, e illes tornara verso le timor de Deo e verso su bontate in le dies futur.
CAPITULO 4[edit]
Audi le parola de Deo, infantes de Israel, proque Deo ha querelas contra le habitantes del pais, proque non es veritate, non es caritate e non es saper de Deo in le pais. 2 Il ha jurar, deciper, occider, furar, fornicar, e transgreder, effusion de sanguine super sanguine. 3 A causa de isto, le pais sera devorate, tote su habitantes ruinate insimul con le bestias del campo, le aves del celo; anque le pisces del mar perira. 4 Nemo querela e accusa alicuno proque tu populo es como qui ha querelate con le sacerdote. 5 Tu cadera de die e cadera anque le propheta de tu populo de nocte, dunque io destruera tu matre. 6 Mi populo es destruite a causa de manco de cognoscentia: proque tu ha rejectate le cognoscentia, anque io rejecta te a servir me como sacerdote; tu ha oblidate le lege mie, anque io oblidara le infantes tue. 7 Conforme a lor multitude illes peccava verso me, dunque io convertera lor gloria in disgratia. 8 Illes se nutri del oblation de peccatos de mi populo e illes concupisce a lor transgression. 9 Dunque il adveni que io punira e populo e sacerdote a causa de lor vias e io les retaliara ob lor actos. 10 Illes mangiara ma non sera satiate; illes fornicara ma non se multiplicara, proque illes cessava servir Deo.
11 Le fornication e le musto devia le corde. 12 Mi populo consulta su idolo de ligno e su baston les responde quia le spirito de fornication induce in error, e le prostitution les face aberrar ab lor Deo. 13 Illes sacrifica al summitate de montes, apporta offertas al collinas, incensa sub le quercos, poplos, e terebinthos proque lor umbra es placente — dunque lor filias fornica e lor sposas committe adulterio. 14 Io non punira lor filias fornicante e lor sposas prostituente te quia illes mesme devia in promiscuitate e sacrifica con prostitutas sacrate — assi le populo insensibile cadera.
15 Si tu es prostituente te, Israel, non sia accusate Judah; e que non veni Gilgal e non ascende a Beth-aven[4] e non jura al Deo vivente. 16 Quia Israel es simile a un vacca rebelle, Deo debe pasturar le nunc como un agno in le largor del pais, nonne?[5] 17 Ephraim es ligate al idolos; lassa le. 18 Quando lor biber es finite illes continua a fornicar — illes ama le disgratia, agente lor vergonia. 19 Le vento les liga in su alas e illes habera vergonia de lor sacrificios.
CAPITULO 5[edit]
Audi isto, sacerdotes, ascolta, Domo de Israel, e presta attention, Domo del rege, quia lite es contra vos, quia vos era un trappa pro Mizpah e un rete extendite super Tabor. 2 Le rebellos approfundava verso le ruina, ma io les reprimenda pro omnes. 3 Io cognosce Ephraim e Israel non es celate de me — nunc Ephraim, tu es fornicante e tu, Israel, es polluite. 4 Lor actos non les permitte a retornar a lor Deo, proque le spirito del fornication es in lor medio e illes non cognosce Deo. 5 Le superbia de Israel attesta contra illes mesme, assi Israel e Ephraim cadera in lor peccatos e cadera anque Judah con illes. 6 Illes querera Deo con lor greges e bestias ma illes non Le trovara quia Ille Se retirava de illes. 7 Illes traira verso Deo, proque illes generava infantes estranie: nunc un mense devorara lor proprietates. 8 Sona le shophar in Gibea, le trompetta in Rama, clama, domo de Beth-aven — a sequer Benjamin! 9 Ephraim devenira un deserto in le die del punition del tribos de Israel, io lo declarava firmemente. 10 Era le princes de Judah como qui remove le limite e io versara super illes mi ira como aqua.
11 Ephraim es opprimite e rumpite per le judicamento quia le placeva vader per un commando. 12 E io sera como un tinea a Ephraim e como le putrefaction al domo de Judah. 13 Quando Ephraim vide su morbo e Judah su plaga alora va Ephraim ad Assyria e invia un messagero al rege Jareb ma iste non potera sanar vos e non alleviar vos del plaga. 14 Proque io deveni como un leon pro Ephraim e como un leon juvene pro le domo de Israel: io mesme va raper e levar le ma il non habera un salvator. 15 Io retornara a mi placia usque a lor admission de esser culpabile e usque illes quere mi facie in lor angustia; illes me cercara de bon hora.
CAPITULO 6[edit]
Que nos va, que nos retorna a Deo post que Ille nos rape ma nos cura, nos batte ma nos banda. 2 Ille face reviver nos in duo dies, nos restitue al tertie die, e nos vivera ante Ille. 3 Que nos cognosce, que nos nos effortia a cognoscer Deo, Su advento es certe como illo del alba; Ille venira a nos como le pluvia, como le pluvia vernal, le prime pluvia super le terra.
4 Que debe io facer a te, Ephraim, que debe io facer a te, Judah! Tu caritate es como un nube matinal, como le rore que dispare tanto tosto. 5 A causa de isto io les secava per le prophetas, les occideva per mi parolas, e le judicamentos montara como le lumine. 6 Proque io ama le caritate e non le sacrificio, e le cognoscentia de Deo prefere ad offertas ardite. 7 Illes transgredeva le convention como apud[6] Adam, ibi illes me traiva. 8 Gilead es un urbe del facitores de villania coperite de sanguine. 9 Como predatores attente de un homine, le banda de sacerdotes occide in le via a Shechem e committe crimines impudic. 10 Io ha vidite scandalo in le domo de Israel, il ha prostitution apud Ephraim, Israel es polluite. 11 Anque a te, Judah, un recolta es fixate quando io retorna le captivitate de mi populo.
CAPITULO 7[edit]
Quando io sana Israel, il es manifeste le culpa de Ephraim e le villania de Samaria; post que illes age mendacemente: un fur veni intra e un banda de robatores ambula foras. 2 Illes non apprende in lor corde que io recorda tote lor malitias que nunc les intrica; lor actos es ante mi facie. 3 Illes allegra le rege con lor malitia e le princes con lor deception. 4 Omnes fornica; como le furno calorose que le panetero non besonia calefacer ab impastar usque a levatura. 5 In le die de nostre rege le princes se face malade con bottilias de vino, e ille extende le mano al irrisores. 6 Illes faceva lor corde como un furno in lor imboscada, lor furnero dormi tote le nocte, le matino isto arde como un foco flammante. 7 Omnes es calide — illes mangia lor judices; tote lor reges cadera e non es inter illes qui appella a me.
8 Ephraim immisce con le populos, Ephraim es como un panetto semicocite. 9 Estranieros mangiava su fortia ma ille mesme non lo sapeva, ille deveniva vetuste e non lo sapeva. 10 Su arrogantia mesme testimonia contra Israel e illes non ha retornate a Jahweh, lor Deo, e non Le ha querite. 11 Ephraim es como un columba stupide sin consideration: ille appella a Egypto, ille va verso Assyria. 12 Quando illes va ibi, io extende mi rete super illes, simile al aves del celo, io les abassa, les alliga secundo lor communitate. 13 Guai a illes, quia vagava de me, ruina super illes quia peccava contra me ben que io les liberava, e illes disseminava mendacios super me. 14 Illes non clamava a me in veritate ma lamentava super lor lectos a causa del grano e del musto, se assemblava e diverteva ab me. 15 Ben que io inseniava e fortificava lor bracios e illes intrigava contra me. 16 Illes se retornava ma non verso mi altitude, illes es simile a un arco laxe; lor princes cade per le spada a causa del impudentia de lor lingua; isto apporta derision super illes in Egypto.
CAPITULO 8[edit]
Pone le shophar a tu bucca: ille es como un aquila super le domo de Deo, quia illes transgredeva mi convention e culpava contra mi lege. 2 Israel clama a me: mi Deo, nos Te cognosce. 3 Israel rejectava le cosa que es bon: su inimico le persequera. 4 Illes eligeva un rege ma non per me, seligeva princes sin mi saper; illes faceva idolos con lor auro e argento pro le ruina de illes mesme. 5 Rejecta tu idolo de vitello, Samaria, mi ira es accendite contra illes; usque quando illes non attinge le puritate? 6 Isto es de Israel: facite per un artisano, illo non es un deo — illo debe esser frangite, iste idolo de vitello de Samaria. 7 Proque illes ha seminate vento e recoltara tempesta; le pedunculo non ha grano, le planta non rende farina; e si illo rende, estranieros lo devorara.
8 Israel sera devorate, illo sera inter le populos como un vasculo que vale nihil a nemo. 9 Proque illes va verso Assyria, simile a un errante asino insensate: Ephraim se ha vendite ad amantes. 10 Illes se ha vendite anque inter le populos; io les gregara insimul e tosto illes gemera sub le oppression del rege del princes. 11 Proque Ephraim ha un multitude de altares a peccar, ille ha altares a peccar. 12 Io scribeva pro ille mi lege copiose: ma isto es considerate como alien. 13 Illes offere sacrificios rostite, offertas de carne e los mangia, ma Deo non los vole, dunque Ille memora lor culpa e les punira pro le peccatos: illes retornara a Egypto. 14 Quia Israel ha oblidate su creator e construeva palatios e Judah ha multiplicate urbes fortificate; io invia super lor urbes le foco que devorara lor palatios.
CAPITULO 9[edit]
Non gaude, Israel, non jubila como altere populos quia tu aberra de tu Deo e tu ama le premio de prostituta apud omne granario. 2 Le granario e le cellario non sera amical e le musto fallera pro illes. 3 Illes non habitara in le pais de Deo, Ephraim retornara a Egypto e in le pais de Assyria illes mangiara impuressa. 4 Illes non apportara offertas de vino a Deo, non Le placera con lor sacrificios que sera como pan de lucto pro illes, omne qui mangia de illos se facera impur e non veni al domo de Deo. 5 Que vole vos facer pro le die de assemblea e le die festive de Deo? 6 Ecce, quando illes exira del pais destruite, Egypto les assemblara e Memphis les interrara; lor cosas preciose sera le hereditage del cardo, e spinas habitara in lor tentas.
7 Venira le dies del retribution e le dies del pagamento; Israel debe saper lo; le propheta es considerate folle, le homine del spirito demente — a causa del multe culpas tue e multitude del odio. 8 "Le guardiano de Ephraim es con mi Deo" — le propheta es un trappa in omne su vias, un odio in le domo de Deo. 9 Illes se ha approfundate in corruption como in le dies de Gibea — Ille memora lor culpas, les punira pro lor peccatos.
10 Como uva io trovava Israel in le deserto, como le prime primitia del fichiero io videva vostre ancestres: ma illes veniva a Ba'al Peor, se devotava a iste vergonia e deveniva abomination como lor amor mesme. 11 Como un ave volante es le gloria de Ephraim: nulle nascentia, nulle conception ab le utero. 12 Mesmo si illes eleva lor infantes io les privara de alicun homine; guai sera a illes quando io les abandona. 13 Ephraim es como io vide Tyro implantate in un placia placente, io vide Ephraim lassar su filios exir al massacro. 14 Da a illes, Deo, que dar? Da les utero abortante e pectores desiccate. 15 Tote lor villania es manifeste in Gilgal quia ibi io comenciava odiar les a causa de lor maleficios: io les expellera de mi domo, non les amara plus, omne lor princes es rebelle. 16 Ephraim es colpate, le radice es siccate, ille non rendera fructo; mesmo si il ha parturientes io les face perder le fructo amate de lor utero. 17 Que mi Deo les rejecta proque illes non Le ha ascoltate e illes sera errante inter le populos.
CAPITULO 10[edit]
Israel es un vite extense, su fructo es sufficiente e conforme a su fructo, ille multiplicava offertas al altares; quanto de prosperitate ille ha, tanto de idolos faceva ille. 2 Nunc su corde es false; essente condemnabile illes mesme frangera lor altares, abolira lor idolos. 3 Dunque illes diceva: il non ha rege super nos, quia nos non timeva Deo, que cosa nos facerea le rege? 4 Illes face parolas, jura falsemente, conclude alliantia, e judicamento germinara como cicuta in le sulcos del campo. 5 A causa del vitellos de Beth-aven timera le habitantes de Samaria, e su populo se affligera pro isto; dum su prestres jubila circa su gloria que sera exiliate. 6 Anque ad Assyria sera apportate dono al rege Jareb; Ephraim habera vergonia, Israel sera vergoniose a causa de su plano. 7 Disparera le rege se Samaria como un spuma super le facie del aqua. 8 E le culmines de culpa e le peccatos de Israel sera destruite; spina e carduo crescera super le altares e illes dicera al montes: "Coperi nos!" e al collinas: "Cade super nos!" 9 Depost le dies de Gibea tu ha peccate, Israel, illes permane ibi, certo les surprendera le guerra in Gibea, iste proles de iniquitate. 10 Conforme a mi desiro io les punira e le populos assemblara contra illes ligante les a causa de lor duo culpas. 11 Ephraim es como un vacca juvene trainate qui ha amate de fullar le grano; io controla su belle collo, io vole harnesar Ephraim, Judah debe arar e Jacob hirpicar pro ille.
12 Semina in rectitude, recolta per clementia; labora le solo inculte: il es tempore pro querer Deo proque Ille veni e face pluver justitia super vos. 13 Vos arava impietate e recoltava villania; vos mangiava fructos de mendacio quia tu ha fide in vostre via e in vostre heroes. 14 Disastro adveni a tu populo, omne tu fortalessa sera destruite como le destruction de Beth Arbal per Shalman in le die del guerra quando le matres era fracassate con lor infantes. 15 Talmente evenira a vos Beth El, a causa de vostre villania; vostre mal villania; como le alba evanesce le rege de Israel.
CAPITULO 11[edit]
Quia io amava le Israel juvene e appellava qua mi filio de Egypto. 2 Ma si tosto era appellate per illes, vadeva al Ba'alim facer sacrificio ante le idolos e incensava a illes. 3 E io elevava Ephraim, les prendeva in mi brachios ma illes non sapeva que io les curava. 4 Io les trainava con ligamines human, les tirava con cordas del amor, io era pro illes como qui remove le jugo e pone nutrimento ante lor buccas. 5 Ille non retornara a Egypto: Assyria es su rege, a causa de lor refusa de repentir se. 6 Le spada cadera a su urbes e destruera su supportos e consumera lor consilios. 7 Totevia mi populo continua a refutar me; mesmo si illes insimul appella al plus Alto, Ille non les exalta. 8 Como io poterea abandonar te, Ephraim, como disfacer te como Admah e tractar te como Zevoim? Mi corde me torna, tote mi repententia es agitate in me. 9 Io non agera secundo mi ira e non ruinara Ephraim de novo, quia es Deo e non un homine: un sancto inter vos, e le ira non me tocca. 10 Que illes seque Deo, qui rugi como un leon, si Ille rugi treme le proles del mar. 11 Como aves illes timera Egypto e como columbas le pais de Assyria. Io les facera retornar a lor domos — le parola de Deo.
CAPITULO 12[edit]
Ephraim me cinge con mendacios e le domo de Israel con falsitate; ma Judah governa ancora con Deo, ille es fidel al sanctos. 2 Ephraim se amica con le vento e seque le vento del est; omne die se occupa de deception, face convention con Assyria e oleo es expendite a Egypto. 3 Lite es ab Deo contra Judah e punira Jacob secundo su vias e le responde conforme a su actos.
4 Ab le ventre ille dupava su fratre e con su fortia luctava con Deo. 5 Ille habeva vincite, plorava e le implorava e le trovava in Beth El, ibi parlava con ille. 6 Le Deo del hostes Jahweh es su memorial. 7 Dunque retorna a Deo, observa misericordia e judicamento, e fide te a Deo continuemente.
8 In le mano del mercante un scala fraudulente, ille ama opprimer. 9 Ephraim dice: Io ha devenite ric, io ha acquirite un fortuna, tote mi labores non me apporta iniquitate que serea peccato. 10 Ma io es Jahweh tu Deo depost le pais de Egypto e io vos face habitar ancora in tentas como in le tempore de nostre incontro. 11 Io ha parlate per le prophetas; multiplicate le visiones e similitudes per medio del prophetas. 12 Il ha iniquitates in Gilead, certe es lor vanitate; in Gilgal boves es sacrificate e lor altares es le monticulos in le sulcos del campo. 13 Jacob fugiva in le campo de Aram. Israel serviva pro un femina: faceva pasturar pro un femina. 14 E per un propheta Deo conduceva Israel ab Egypto e per un propheta es preservate. 15 Ephraim provocava ira acerbe, su sanguine pondera super ille e Deo le retorna su vergonia.
CAPITULO 13[edit]
Quando parlava il habeva tremor, ille era exaltate in Israel; ma essente culpabile a causa de Ba'al, ille morira. 2 E nunc pecca ancora facente idolos fundite de lor argento secundo lor imagine del modellos de deos — omnes obras de mestiero. Illes dice inter se: sacrificatores debe basiar le vitellos. 3 A causa de isto illes sera como le nube del matino o le rore de alba que dispare como le vannatura que se dispersa ab le granario o le fumo al transverso del camino. 4 Io es Jahweh tu Deo depost Egypto e tu non cognoscera altere deos e il non ha redemptor ultra me. 5 Io te cognosceva in le deserto, in le terra del siccitate. 6 Quanto lor pastura, tanto illes era satiate, satiate e lor corde exaltava: dunque illes oblidava me. 7 E io devenira pro illes como un leon, como un leopardo in le via verso Assyria. 8 Io les incontra como un ursa private de su ursino e io coerce aperir lor corde e les mangia ibi como un leon; le bestia del campo les lacera.
9 Lo que te ruina, Israel, es tu esser contra me, tu succurso. 10 Ubi es tu rege qui te succurre in tu urbes, e tu judices super qui tu habeva dicite me: Da me rege e princes? 11 Io te dava rege in mi ira e le prendeva in mi cholera. 12 Ephraim es un pacchetto de iniquitate, su culpa es guardate. 13 Le travalio de femina veni super ille; filio non intelligente; quando il es tempore del parturition, non veni a nascentia. 14 Debe io redimer les ab le prisa del inferno? Salvar les del morte? Ubi es tu plagas, Morte? Ubi tu destruction, Inferno? Que mi misericordia sia celate ante mi oculos. 15 Mesmo si ille es productive inter su fratres, venira un vento del est. Deo sortira ab le deserto e su puteo desiccara, su fonte cessara de fluer e robara tote su cosas costose de lor tresor.
CAPITULO 14[edit]
Samaria debe expiar proque revoltava contra su Deo; illes cadera per le spada, lor infantes sera fracassate e lor feminas pregnante secate aperte. 2 Retorna, Israel, a Jahweh, tu Deo, quia tu es fallite per tu iniquitate. 3 Prende vostre parolas e retorna a Deo, dice a Ille: Pardona omne iniquitate e accepta nos gratiosemente e nos rende offertas de nostre labios.
4 Assyria non nos adjutara, nos non vadera a cavallos e non dicera ancora a nostre obra: vos es nostre Deo in qual le orphano trova misericordia. 5 Io cura lor apostasia, io les amara con largessa proque mi ira partiva ab me. 6 Io sera como rore a Israel, ille florera como lilio e radicara como le cedro del Libano. 7 Su brancas extendera e su splendor como illo del oliva, su odor como illo del Libano. 8 Qui sede in su umbra retornara, lor grano renascera, florescera como le vite e lor fama como illo del vino del Libano. 9 Ephraim exclamara: Que cosa es a me con le idolos? Io respondera e observara illes. Io es como un abiete vigorose: tu fructo veni ab me. 10 Qui es sage pro comprehender isto, es prudente e recognosce que le vias de Deo es recte e le juste gente va in illos ma le culpabile falle in illos.