Al Dalfin mant qu'estei en son ostal
Razon ab Coblas[edit]
Peire Pelissièrs si fo de Martèl, d'un borc del vescomte de Torena. Borgés fo valents e pros e larcs e cortés ; e montèt en si gant valor per proeza e per sen que'l vescoms lo fetz baile de tota la sua tèrra. E'l Dalfins d'Alvèrnhe, en aquela sason, si èra druts de Na Comtor, filha del vescomte, qu'èra en grant prètz de beutat e de valor. En Pèire Pelissièrs lo servia totas vetz, cant el venia, de tot çò qu'el volia, e'lh prestava son aver. E cant Pèire Pelissièrs vòlc l'aver recobrar, lo Dalfins no'l vòlc Pagar, e l'esquivèt a rendre guierdon del servizi qu'el avia fach, et abandonèt la dòmna de veser ni de venir en aquela encontrada ont ela estava, ni mes ni letra no'lh mandèt ; dont Pèire Pelissièrs fetz aquela cobla :
Al Dalfin mant qu'estei dins son ostal,
e mange pro e's gart d'esmagrezir,
qu'òm pèis non sap a son amic gandir,
cant n'ac tot trait lo gazanh e'l capdal,
Remansut son li messatg' e'l corrèu,
que lonc temps a non vi carta ni brèu ;
e nulhs om pèis çò que ditz non atent,
mas joves es e castiarà-se'n.
Lo Dalfins respondèt a Pèire Pelissièr vilanament et [ab] iniquitat :
Vilans cortés, qu'avètz tot mes a mal
çò que'l paire vos laissèt al morir,
cuidatz-vos donc ab lo mèu enriquir,
mal grat de Dèu, que'us fetz fòl natural ?
Ja, per ma fe, non auretz ren del mèu,
dont somonatz viandant ni romèu ;
qu'adonc querètz guierdon òrbament,
e chantatz-ne adès, qui no'l vos rent.