- 1. მე-XII საუკ. გუჯარი მანდატურთუხუცესის და ამირსპასალარის ჭიაბერისა, ბოძებული შიომღვიმის მონასტრისადმი და ხელმოწერილი თამარ დედოფლის (?), ჭიაბერის, ვიღაც შოთაის, ავაგ ორბელის და იოანე ურბნელის მიერ.
- 2. მე-XII-XIII საუკ. ხელისმოწერანი შიომღვიმის მამათა მიერ იოანე ტოხასძისათვის ბოძებულ სიგელსზედ: თეოდორე კათალიკოზისა, ქართლის მთავარეპისკოპოზის გიორგისა, ნიკოლოზ წილკნელისა, ლუკა მემღვიმისა, ელია მემღვიმისა, ღუღუნ ყოფილი ნიკოლოზისა, ნიკოლოზ მნათისა, მთავარ მამა მემღვიმის იოვანესი და აბრამ მახარას ძისა (?).
- 3. მე-XIII საუკ. ნაწყვეტი გრიგოლ სურამელის გუჯრისა, რომელიც ნაბოძებია შიომღვიმისადმი, რომელზედაც შენახულია წარწერანი: იოვანე მეაბჯრეთუხუცესისა (გრიგოლ სურამელის ძმისა), ბეგა სურამელისა (გრიგოლ სურანელის შვილისა), ქართლისა კათალიკოზის არსენისა, ქართლისა მთავარეპისკოპოზის გიორგისა, იოვანე ალავერდელისა, არსენი მანგლელისა, თეოდორე გარესჯელისა (?) (სამთა გარესჯის უდაბნოთა სახელით). აქვე არს პირი უძველესი სიგლისა მე-XV საუკუნის ხელით (გვ.15-18, სტრ.91-145) და დამტკიცება მეფეთ მეფის ალექსანდრეს ძის დემეტრესაგან (1447-1452) გვ.18, სტრ.146-159.
- 4. მე-XIII საუკ. გუჯარი ძაგან აბულეთის ძისა ბოძებული შიომღვიმისადმი, რომელზედაც ხელს აწერენ თვით ძაგან აბულეთის ძე, მისი შვილი ყარაბოღა (?), ვიღაც ხათუთაი, ძაგან აბულეთის ძმა ივანე და ძაგანის შვილი პეტრე (?).
NB. ზემოაღნიშნული ოთხი სიგელის ტექსტი იხ. თ. ჟორდანიას მიერ გამოცემულ წიგნში "ისტორიული საბუთები შიომღვიმის მონასტრისა", თბილისი, 1896 წ.
- 5. მე-XIII-XIV საუკ. კეთილმოყვრობის წიგნი ბექა მანდატურთუხუცესისა დს კახა ჯავახიშვილისა (იხ.საქართველოს სიძველენი - ტ. II - გვ.7-8.
- 6. 1338 წელი. წყალობის სიგელი გიორგი ბრწყინვალისა (?) ბოძებული თორელ ივანე ჯავახიშვილისადმი (საქ. სიძვ. II - გვ.8-9.
- 7. 1339 წელი. სიგელი გიორგი ბრწყინვალისა (?) ბოძებული მეაბჯრეთუხუცესის შალვა ჯავახიშვილისადმი (საქ. სიძველენი II - გვ.9-10.
- 8. 1348 წ. - სიგელი ქვენიფნაველის წითლოსანისა, ბოძებული ანდრონიკე მეფის მიერ (საქ. სიძვ. II - გვ.11-12.