*ათე დიხას
ათე დიხას გობრჩქინდი,
თაქ მიბრდი.
თაქ დობღური
დო იბდინ თევრე, კინ აშო მოლმაზარეს.
ათაქ მიჸორდჷ,
თაქ გომჯოგეს დო
შხვადო გებრიგითჷ.
თაქ დუმაღორეს,
ტყურას ქოვუჩი გური დო
შხვადო
გობსარჯი.
სოთინ ვაორდი,
ვორდი თინა, მუთ
შხვა აკანწყის
დო მა გიშაბრთინი.
ვორდი სისმარი,
სალამუსო
დო წყარმალუ.
ქუას
გვერიშ გეტებულ შხანც,
ლოტკუნდეს ჩქიმ დღალეფი.
მა ხვითო ხეთ მომღუდჷ,
ნარტიშ ჯას
მუკობუდჷ უკული თინა.
ბაღანა ლაჸაფენდჷ,
ჭიჭე რექია უწინდესჷნ,
იჸალებუდჷ.
უკულ გიფაჩჷ იშ ჰონიაქ,
ასე გომძიცანც მინშა,
გურიშ ინოხჷშე,
,,ჭიჭე ვორდინ თიშენ
დომინტირინევაო სქან გურცჷ?
მა ქუდობსკიდუქ გოფაჩილო,
სი მუდგარენც მიოდინუა არძაშ
უჯგუშის,
მა მიბრდენ თიშენ."
იბრდავო მა, იბრადავო, ხოლო,
მიძახჷ დო თოლც ვამთხინუანც
თე მაბოშია.
ჭიჭე მაფასქირი ვა რე,
ენა ირდუ დო ირდუ,
ჩქიმდე ზალამ
მეჩამილი.