ჭ - დანიელ ფიფია "მარგალურ–ქორთული ლექსიკონი"
| ჭ by |
| დანიელ ფიფია "მეგრულ-ქართული სალექსიკონო მასალები" თბილისი. 1999წ. ხ.47 |
ჭა – ჩალა
ჭაბაკუა – ტკეპნა
ჭაბუ – წებო
ჭაბუა – შეწებება
ჭალა – კერვა
ჭანი – სქესობრივად სუსტი
ჭანური – ქვაბი
ჭანდი – ბუზი, მწერი
ჭარა – ბედი
ჭარაფა – ღირსყოფნა
ჭარგა – ჭრელი
ჭარილი – დაწერილი
ჭარკონია – სმერჩი
ჭარუა – წერა
ჭარჭულერი – ჭრელი
ჭაფალი – იხ. ღაჭალი
ჭაფურია – (შაქარი)
ჭაჭა – თირკმელი
ჭაჭუა – ძაფზე ასხმა
ჭახანი – ცოტა ხანი
ჭე– ცოტა (მცირე)
ჭეჭეთობა –
ჭვალა – წველა
ჭვალთა – თხმელა ახალმოსული
ჭვალიკი – ბრჭყალი
ჭვალუა – წველა
ჭვარუა –
ჭვაჭვინი –
ჭვახე – მჟავე
ჭვილი – შემწვარი, ნამწვი
ჭვინც – წვიმს
ჭვიშთარი – ქონით ან ყველით შეზავებული მჭადი
ჭვიტაფი – დახამხამება წამწამის
ჭჷ – ნაწლავი
ჭიკორკული – ფრინველის კუჭი
ჭილა – ახალი კაკლის მწვანე ქერქი
ჭინჷ – შოლტი, წკნელი
ჭირაკილი – დამჭკნარი, დაღრეჯილი
ჭირთი – ხარიხა
ჭირინაფა – მიღწევა
ჭირკალი – გაჭიმული
ჭირკუ – ჭიანი ხილი
ჭირუჭარუ – მითქმა-მოთქმა
ჭიუ-ჭაუ – წვრილ-წვრილი
ჭიფანა – წვრილ-წვრილი
ჭიფე – წვრილი
ჭიშაფა – მოსწრება
ჭიშჷ – მოასწრებს
ჭიჭე – პატარა
ჭიჭეკითი – ნეკი
ჭიხი –
ჭკირი – წილი
ჭკიჭკიტია – ჭიანჭველა
ჭკობა – წყვილი
ჭკოლა – გამხდარი
ჭკომური – მჭამელი
ჭკორი – ყმა
ჭკუდი – ჭურჭელი
ჭოკა – ხარიხა
ჭოროფა – ხანგრძლივი წვიმიანი ამინდი
ჭუალა – წვა
ჭუბერი – თიხა
ჭუბური – წაბლი
ჭუკი – თაგვისტო
ჭუმეშიგეღანი – ზეგ
ჭუმინაფა – გასროლა
ჭურა –
ჭურჭულამი – თალხი
ჭუჭელი – ჭინჭარი
ჭუჭული – წიწილა
ჭყალა – წყევლა
ჭყანა – ღონე, ილაჯი
ჭყანჭყუა – ჭყლეტა
ჭყვადუა – გაწყვეტა
ჭყვართაფი – ქნევა
ჭყვერთი – ლარი
ჭყვერტი – ჭყინტი (ლობიო)
ჭყვინტალი – სათუთი სახე
ჭყვინტურუა – სათუთი სახე
ჭყვირი – დედალი
ჭყილიტუა – სრესა
ჭყიში – მწყემსი
ჭყიშუა – მწყემსვა
ჭყოინდარო – საეპისკოპოსო,
ჭყოლოფა – წყალობა
ჭყოლუა – დაჭრა
ჭყონა – მუხნარი
ჭყონი – მუხა
ჭყონჭყო – ჭაობი
ჭყორი – მწყერი
ჭყორინი – წყრომა
ჭყუდუა – გამზითვება
ჭჷჭმათი – მარჯვე