ტუია

ტუია ავტორი: გალაკტიონ ტაბიძე

მწვერვალთან, სადაც ჰყვავის ტუია,
        დგეხარ - ცისფერი.
საღამოვდება და სიყრუეა
        მოპირისპირე.

ასე - ტუია და ცა უსივრცო
        სულს ეხამება -
ასე არასდროს არ დაივიწყო
        ეს შეღამება.

ასე - სავსეა ღამის ფიალა
        სიცოცხლე, მიწა.
ასე - ტუიამ გაიშრიალა,
        და გაიღვიძა.

ასე - ცისკარმან მიმოაფინა
        ვარდი თუ ია.
და კვლავ ახალი სიცოცხლის წინა
        დგეხარ, ტუია.

რესურსები ინტერნეტში

• გალაკტიონ ტაბიძის ლექსები