მუშ მაჭიჭა...
მუშ მაჭიჭა ჩქინ სიცოცხლე,
გურმეჭვია ჩიტიჯგუა.
ეშმაკი კოჩის ხუჯს გილახე,
მინ ჯანმრთელ რე, მინს _ უღუ ჭკუა.
ქიდეკვირით, თე ცხოვრებაქ
მითინს ხომ ვეგიოსკიდუა,
შხვაშ მიდნაღელ ქონებაქ,
მაზაკვალქ ქიმნადირთუა.
ბრელს ოჭყორდუ სიცოცხლეს
ირკოჩ ბღურუთ ართი დროსი.
მინდურუანს მთელ სოფელს,
ფიქრენს, ხვალე დოსკიდუნი.
იფრელ ითირუ ქიანას,
მითინ ვეჸუაფუ ირო.
ბოროშ მეტი მი თქუანს
დუდს ბგრძნენქია ირო ჯგირო.
სერს ოჭმარე თირანსუ დო,
დღაში კინე სერ შეხვადუ.
თუთას წანეფ გალუაფუ,
წამეფ წუთო გინმართაფუ.
დამორჩილს ზოთინჯ თირანს,
ზოთონს გუშულირ ეწაბუ.
გვალაშ წვანდის თირ ინგარს,
ზარხულს დუშკურინუაფუ.
მშობლეფს თირანს სკუალეფი,
გოღანერ დღას _ ამდღანერი.
დღალეფ მეურს მიფაფუ,
ჩქით ვორეთი მაულარი.
ხოლო ჯგირი, გაჭირებას
ხიოლ თირანს კანკალეშა.
ჭვილი გურიშ წვალებას
დრო მკურნალენს თუდო გეხშა.