Өлүрүкчү кызыл тыным үзүп каарга (Моңгуш Буян-Бадыргы) )

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search

Өлүрүкчү кызыл тыным үзүп каарга



Өлүрүкчү кызыл тыным үзүп каарга,
Өрү көк дээр ол-ла хевээр харап артар,
Өндүр Дөгээ ол-ла хевээр бедип турар,
Өдүректер мугулдурга салдап ойнаар.

Уулган мөчүм бир-ле черге хөмдүрүп каар,
Улуг-Хемим ол-ла хевээр чалгып артар,
Уян хөөннүг дуңмам уруг ыглап артар,
Уруг-дарыым кызагдалга түреп артар.

Хүннээректиг деспек черге чыдыксаан мен.
Күчүүргектер чүрээмдиве дааштап адар,
Хүрең чечек чыдынымдан частып үнер,
Күжүр чонум сымыранып мени сактыр.

Сөөлгү хүнүм Кызыл-Тайгам бажын ажар,
Сөгүм ирээш, довурак бооп эстип калыр.
Кызыл үгү дүне када коргуп эдер,
Кыйыг черниң хаялары мени кый дээр.