Қожа, молда

by Шортанбай Қанайұлы

Қожа, молда by Шортанбай Қанайұлы

Бұл асылық асқан заманда
Қожа, молда көбейіп,
Отырар көрде шөмейіп,
Сәлдесін үлкен орасып,
Жауған қардай борасы.
Жамандары ішінде
Жан-жағына қарасып,
Үлкен молда десін деп,
Мәселеге таласып.
Қыстың айы өткен соң,
Жаздың айы жеткен соң,
Жауырларын желдіктеп,
Туған сып келдік деп,
Зекет, нияз сұрасып,
Бірінің айтқан сөзіне
Бірі тұрар ұнасып.
Ең мүсәпір қорықсын деп,
Мұңайған болар жыласып,
Өздері жылай-жылай жүрген,
Намазды бүйтіп білгенсіп
Ендігінің молдасы
Залымның боп жолдасы,
Мені молда десін деп,
Құдайды алдар әдепсіз.

(«Тар заманнан»)

Япырмау, елге болыс, би
Дұрыс басшы болар ма?
Ұрлық етіп қақтаған,
Арақты ас қып сақтаған,
Адалды сірә бақпаған.
Қылған ісі ұрлықты,
Кедейге қылар зорлықты...

(«Тар заманнан»)