Тел остарыңдан тамылйып Тамырға ғына тора – И наҙлы гөрөлдәүҙәрең! Шатлыҡҡа ғына юра. Бәхеткә күрә, тип әйтһәм, Бәхет артырға тора. Һиңә ҡарап ҡыуанамын, Ярһыу хис тынды ҡура. Тойғоларға тышау һалып Ултырмайым турһайып – Һағындым һине, Кил инде, Йә, мөхәббәт тоҡсайы!