Һәр саҡ һеҙгә көлә-көлә
Килә «Һәнәк» дуҫығыҙ.
Уның менән күрешергә
Ҡысып торһон усығыҙ.
«Һәнәк»те асып ҡараһаң,
Мөмкин түгел көлмәҫкә.
Көлөп үткән ғүмерҙәрҙең
Ник ҡәҙерен белмәҫкә!
Әйҙәгеҙ, бергә көләйек –
Ябылмаһын ауыҙҙар.
Көлгән кешене яратмай
Тик ямандар, яуыздар.
«Һәнәк»те лә бөтәһе лә
Һөйөп тормай арҡанан.
Күреү менән ҡурҡып ҡаса
Фәхишә, бур, наркоман.
Сатирикты күрә алмай:
Шешә төбөн ялаусы,
Тыштан ялтыраҡ ялағай,
Аҫтан киҫеп ямаусы.
Тура әйткәнде оҡшатмай
Түмәрләнгән түрәләр.
Ундайҙар тәнҡитте түгел,
Маҡтауҙы хуп күрәләр.
Ә бит «Һәнәк» – көслө ҡорал,
Ғәҙеллеккә терәк тә.
Көлдөрә лә, көйҙөрә лә –
Беҙгә шулай кәрәк тә!
Тормошобоҙға йәм бирә
Фәҡәт көлкө туйҙары.
Күңелебеҙҙе йылыта
«Һәнәк» йылмайыуҙары.
Көлөп кенә алып бара
Ул яҡты киләсәккә.
Тормоштан артта ҡалмағыҙ,
Яҙылмайынса «Һәнәк»кә!
Ат хаҡы түгел – тора ул
Туҡһан туғыҙ һум ғына,
Көлөп кенә йәшәрһегеҙ
Хет ярты йыл буйына!
