БИГИЗ 1 Пойабзалдўзларнинг кўнни, терини тешиш учун ишлатадиган ёғоч сопли, нина учли металл асбоби. Ҳунари йўқ кишидан Бигизи бор ямоқчи яхши. Мақол. Уста пичоққа ёлчимас, этикдўз — бигизга. Мақол. м Чол бигиз билан тасмани тешар-кан, муртида кулиб қўйди. «Ёшлик».
2 Найзадек, нинадек учли, ингичка нарса. Юраги бигиз санчилгандай оғриди. «Шарқ юлдузи». Оқ қайинга суяниб, махорка чекиб турган.. бигизмўйлов йигит саҳнадан асло кўз узмади. А. Муҳиддин, Оташ қалбли қиз.
3 Ништардай ўткир, аччиқ сўз, таъна; койиш. [Иўлчи.] Андак инсоф керак, уят керак. Чолнинг меҳнатда чириган кўксига бигизни қадайверманг! Ойбек, Танланган асарлар.
Бармоқни (ёки қўлни) бигиз қилмоқ қ. бармоқ I. Тили бигиз Аччиқ сўзли; баджаҳи, қаҳрли. Не-не тили бигиз келин-аймоқ, эр қилиб, эрга ёлчимаган қизлар борки, эшик қолиб туйнукдан заҳрини сочиб кетади. Шуҳрат, Умр поғоналари.