БЕҲУДУД [бе.. + ҳудуд] Чексиз, чега-расиз, чеки кўринмайдиган, беҳисоб. Онахон беҳудуд фалак сари учиб бормоқда. Мирмуҳсин, Илдизлар ва япроқлар. У туфайли чеккан алашари шунчалар беҳудудки, у дунё-бу дунё унутолмаса керак. Н. Қиличев, Чиғириқ. Севги — бир дунёдир, сирли, беҳудуд, Унда бор айрилиқ, унда бор висол. Н. Му-ҳаммад, Баҳор таронаси.