БЕХОСИЯТ [бе.. + хосият) Яхши, ижобий хосиятларга эга бўлмаган, ёмон; хосиятсиз. Бехосият одам. Бехосият туш. м Ҳозирдан бехосият йигитнинг нима кераги бор. Н. Қиличев, Чиғириқ. Болаларим, асти шамани ютманглар, кўп бехосият нарса бўлар эмиш. С. Аҳмад, Ҳукм.