БЕТАШВИШ [бе.. + ташвиш] 1 Ғам-ташвишдан холи, ғам-ташвиши бўлмаган. Беташвиш бой қайда, Меҳнатсиз ош қайда. Мақол. Гулга, нурга бурканган хиёбонларда бахтиёр, беташвиш одамшр орасида чарча-гушшрича [Набижон бшшн Муборак] юришди. С. Зуннунова, Қанот.
2 Ғам-ташвишсиз, осойишта, тинч. Бе-ташвиш иш. Тун беташвиш ўтди. ят Аввалига секин боиыанган, кишининг бегам, беташвиш шўх кунларини эслатадиган куй, бориб-бориб жуда авжига чиқиб кетди. Шуҳрат, Шинелли йиллар.