БЕВОСИТА [бе.. + восита] рвш. Бирор-бир воситасиз, ёрдамсиз, тўғридан-тўғри. Муҳокамада бевосита қатнашмоқ. Ишга бевосита раҳбарлик қилмоқ. яя Сўз бойлиги боланинг хотираси билан ҳам бевосита боғлиқ. "Саодат". Ахир, у бевосита энг юқорига бўйсунади. "Шарқ юлдузи".