БЕВА \ф. ь— эри ўлган ёки талоқ қилинган хотин] Эри ёки хотини ўлган ва бошқа турмуш қилмаган; тул. Бева чол. Бева хотин. Номарднинг хотини бўлгунча, мард-нинг беваси бўлган яхши. Мақол. н Домла бундан уч йил бурун бева қолиб, унга гоҳ синглиси, гоҳ узатган қизи қараб юрар эди. А. Қаҳҳор, Тўйда аза. Балки қаршингизда келгандир муние, Бева келинчакнинг еўник рухсори. А. Орипов.