БЕАҚЛ [бе.. + ақл] 1 Онги, фаҳм-фаро-сати паст; ақли йўқ; ақлсиз, Беақлнинг оҳи йўқ, Боғламоққа шохи йўқ. Мақол. Ақлни беақлдан ўрган. Мақол. н Беақл йўлдошдан яхшидир таёқ. «Муродхон».
2 Ақл ишлатмасдан, ўйлаб ўтирмасдан қилинган; аҳмоқона, номаъқул. Беақл гап. Беақл маслаҳат.