БАТТАР \ф. -ёмонроқ; зиёда) рвш. 1 Аввалгидан, қиёс қилинаётганидан ортиқ, зиёда (хатти-ҳаракат). Баттар бўлмоқ.
Баттар қилмоқ. н [ Йўлчининг] Бошида шу фикр учқунланди: «Мен чақирсам, баттар уялади, ерга киради, ҳам унинг кўзига қандай қарайман!» Ойбек, Танланган асарлар. Домла бозор қилишни, магазинга боришни жинидан баттар ёмон кўрар эди. А. Қаҳҳор, Тўйда аза.