Tjek nji radja: "poegoeh bae koela mah ngan noeroet", nja ditjaloekan poetri tea.
Barang dititah nendjo eta poetri ka eta boedak beunang nimoe tea, ladjoe bogoheun bae eta poetri teh.
Ditanja koe radja eta poetri: "daek dikawinkeun ka eta boedak?"
Tjarek nji poetri teh: "poegoeli bae daek mah tina sabab geus meunang impian tea".
Ti dinja toeloej dikawinkeun.
Sanggeusna dikawinkeun, dipasrahkeun eta karadjaän teh ka minantoe, tina sabab radja mah geus kolot.
Geus ajeuna mah minantoena kawasa djadi radja, ladjoe minantoe ngatoer ka ponggawa-ponggawana dititah njiar ngaran Ki Gandoel, lamoen aja, soepaja ditangkĕp bawa ka dieu.
Hidji mangsa kapanggih koe hidji mantri: ditalian, dibawa ka radja.
Datang ka radja, ditanja: "saha ngaran, aki?"
Djawab aki-aki teh: "ngaran koela teh Ki Gandoel".
Tjek radja: "naon, Ki Gandoel teh, boga anak atawa hanteu?"
Tjek Ki Gandoel: "beu, toean radja, dja koela mah boro moen anak teu boga naon-naon sakali".
Tjek radja: "naha sabĕnĕr-bĕnĕrna, Ki Gandoel teh, teu boga anak?"
Tjek Ki Gandoel: "hanteu".
Tjek radja: "aki teh, oelah sok ngabohong sabab koela manggih boedak toedjoehan di djĕro leuweung".
Ditanja eta boedak, pokna: "anak Ki Gandoel".
Tjek Ki Gandoel: "menta ampoen bae, toean radja, koela mah oelah dikoemaha-koemahakeun?"
Tjek radja: "moal".
"Lamoen kapanggih ajeuna djeung anak, katĕngĕt atawa hanteu?"
Djawab Ki Gandoel: "tjan poegoeh, da geus heubeul".
