This page has been validated.
Część pierwsza.
I.
Smutkiem zgnębiony, duch zwątpienia
Nad grzeszną ziemia płynął w dal —
Błogie, minionych dni wspomnienia
Wzbudzały w hardem sercu żal, —
Wspomnienia chwil, kiedy przed Tronem,
Wśród eterycznych nieba stref,
Był cherubinem, nie demonem
I na cześć Stwórcy głosił śpiew!
Kiedy w przestrzeni wieków, światy,
Planet miljardy, komet rój,
Do stóp przyszłego Apostaty,
Z uśmiechem słały promień swój!
Kiedy on jeszcze wierzył w Boga,
Kiedy on jeszcze kochał Go,
